Het is een hondje met een verleden. Dat zijn nu eenmaal de feiten. De laatste tijd heeft ze last van scheidingsangst. Bij elke pas die ik zet houdt ze me in de gaten en als ik weg ben, slaat de paniek toe. Het werd tijd voor een therapeut.
Dus toog ik met haar, op aanraden van onze dierenarts, naar een heuse hondentolk. Een man die vele boeken op zijn naam heeft staan, een eigen hondenschool runt en jarenlang ervaring heeft met probleemhonden. Daar zat ik in zijn spreekkamertje met het Griekje keurig naast me.
Er vielen heel wat stiltes die ochtend. Dan kon hij beter observeren.
Ik kreeg het er zelf benauwd van, maar de hond lag daar heerlijk relaxed haar dutje te doen.
Daarna startte het vragenvuur. Ik vertelde van mijn rituelen. Dat ik haar wat lekkers geef op het moment dat ik weg ga en er dan stiekem tussenuit piep, met een lief stemmetje roepend: "vrouwtje is zo weer terug!".
Ik zie de wenkbrauwen van de tolk fronsen.
Weer een stilte.
Na ruim een uur volgt zijn stellige conclusie.
"U bent alles behalve een roedelleider. En die hond zoek een leider."
Bam! De oorzaak van alle problemen ben ik zelf. Hij zei het niet in die woorden, maar de strekking is me duidelijk. Hij noemde ons 'beste vriendinnen'. Want scheidingsangst komt altijd van twee kanten.
Dus ik ging naar huis met instructies over goed roedelleiderschap en een benchtraining.
Dat gevaarte staat nu in onze keuken. Ze loopt er met een grote boog omheen. Hoeveel lekkers er ook in ligt...
Ik oefen intussen druk op mijn nieuwe taak. Mijn stem klinkt tien tonen lager en als ik wegga maak ik haar met een strenge vinger duidelijk dat ze zich moet gedragen.
Volgende week starten we met het energetische gedeelte. Dan mag ze op de bank bij de therapeut en dan worden haar energiebanen gecheckt. Op basis daarvan krijgt ze homeopathische druppels.
Ik weet niet wat ik daarvan moet denken. Laat het voorlopig maar even allemaal gebeuren. Baat het niet, schaadt het niet.
Mocht het te zweverig worden, dan sla ik eens even flink met de vuist op tafel.
Want dat is wat een goede roedelleider doet... toch?
Wish me luck!
Liefs,
Carolien
Hihihihihi....geweldig hoe je het schrijft.....tuurlijk komt vast goed...wij zijn ook ooit in therapie geweest met een assielhond....het heeft echt geholpen hoor....liefs Ria x
BeantwoordenVerwijdereneen hondentherapeut..nog nooit van gehoord.maar..ik doe hetzelfde als jou..(niet goed dus)ons hondje komt uit het asiel,hij wilde bij aankomst niet in onze dubbele open garage slapen,wat ons vorig hondje wel deed,hij huilde de hele beurt wakker..op aanraden(en met heel veel pijn in het hart)slaapt hij in een kennel in huis waar hij overzicht heeft op alles,dit is zijn plekje als we slapen gaan of effen wegzijn,hij weet dit..als ik zeg "we gaan slapen,ee!kruipt hij er vanzelfs in/of als ik zeg"moeke gaat een boodschap doen en ben zo terug"kruipt hij er ook in,dit is zijn plekje.ook als we bv naar zee gaan gaat de bench mee.hij zit heel graag in mn auto ,maar owee als ik uitstap bv bakker,dan blaft hij tot ik terug ben..ja ,er is leren aan,hee en soms smelt ons hart teveel als we die lieve oogjes zien,dus...moet ik ook een therapeut zoeken hihi!!en eiglijk is het meeste leren nog aan ons..dus ..wij in therapie!!knipoog succes!
BeantwoordenVerwijderenKnap hoor dat je de stap gezet hebt :) Wij hebben een lieve, maar zeer eigenwijze teckel die zelf denkt te weten wat goed voor hem is of welke kant hij op wil. Soms zou ik hem wel een weekje op vakantie willen sturen i.p.v. dat wij gaan ;) Even rust en geen strijd, afgelopen week had hij weer (ik weet niet of je dat kent) het plastic jasje wat om een Bifi worstje zit opgegeten, ja voor hem ruikt dat natuurlijk naar worst. Zij een mevrouw doodleuk, dat pak je toch uit zijn bek. Nu ik niet dus, ik heb 3 cursussen met hem gevolgd, maar vast is vast en hij geeft het niet af. Ja speeltjes en thuis, maar als hij buiten wat vind, vergeet het maar. Toen die mevrouw dat zou tegen me zei (op verontwaardigde toon) toen werd ik even emotioneel. Ik doe zo mijn best, maar net wat je zegt, schijnbaar doe ik het toch niet goed want anders zou hij wel beter luisteren!! Dus ook ik zou met onze Sjors naar de therapeut kunnen!! Groetjes en veel succes, Anita
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp je frustratie! Ik heb wel eens gehoord: als dat mijn hond was, wist ik het wel... Alsof ik alles fout doe? Heb vanaf dat ik klein kind was al honden, dus weet er echt wel wat van. Maar deze heeft een aparte (Griekse?) gebruiksaanwijzing!
Verwijderenooh ik wens je heel veel succes! hopelijk slaat het aan, bij ons is het belonen goed gedrag en we negeren de rest hooguit een fluit van mezelf als het me niet aanstaat scheelt een hoop gefoeter hihihihi en hier werkt het goed dus misschien een kleine minder zweverige tip??
BeantwoordenVerwijderenzo'n lekkere kortaf fluit.
het is toch een heerlijke griek hoor ik vind hem geweldig!
fijne dag
Yolanda
Ach jee. Het is me wat met de Griek. En nog jou schuld ook! :-)) je geeft hem heel veel liefde dat is nooit verkeerd toch? Maar ik hoop dat er een oplossing komt want dit is niet fijn. En niet te zweverig inderdaad anders sla je er maar flink op los! (Op de tafel dan he? :-)) XX Esther
BeantwoordenVerwijderenOh wat moest ik lachen om die vuist op tafel....mm
BeantwoordenVerwijderenOooh, je verhaal is zo herkenbaar. Ik deed precies hetzelfde en dus ook geen goede roedelleider. Het heeft me 4 van zijn 14 jaar gekost om het een ´super´hond te maken. Ik heb ook nooit een bench in huis gehad, dat doet me te veel aan ouderwetse hondenhokken denken waar de hond voor ligt aan de ketting, alleen is dit een moderne uitvoering. Maar ja een border collie is geen Griek, het zijn meer honden van ´´jij doet wat voor mij, ik doe wat voor jou´. Eerlijk gezegd mogen ze van mij ook wel veel.....omdat ze ons zo lief aankijken...... Daar ga ik al weer. Zo´n therapeut lijkt me wel handig, maar net als jij houd ik beslist ook niet van zweverig gedoe.
BeantwoordenVerwijderenSucces en....veel plezier met de Griek.
O ja, verlatingsangst daar hadden wij allebei ook last van, haha. Dat is wel eens lastig en daarom wil ik nu eigenlijk ook geen hond meer, want ik doe alles wat de hond wil, help....
Fijn weekend,
Janneke
Dit zijn van oorsprong jachthonden. Er wordt nog veel gejaagd in Griekenland en deze honden hebben echt een autoritaire baas nodig. De mijne luisterde van geen kanten, liep weg, kwam wel zelf terug een uur later of zo, groef in de tuin. Deed alle plassen tijdens het 4 x per dag uitlaten en poepte daarna in de tuin. Het is me in de 18 jaar dat ze geleefd heeft (want ze kunnen oud worden!!) niet gelukt haar op te voeden. Succes ermee! Misschien als er een therapeut geweest zou zijn en ik daar naar toe zou zijn gegaan, was het opvoeden beter gegaan, maar dat waag ik te betwijfelen, want Grieken zijn moeilijk opvoedbaar!!!
BeantwoordenVerwijderenDie bench is uiteraard DE oplossing tegen vernielzucht op onbewaakte momenten. Die 2 van ons liggen daar al hun hele leven in als ik ben gaan werken. Die vinden dat helemaal niet erg want die zien me mijn rugzak nemen en hup die trekken er al vanzelf in. Nog een snoepje en ik ben weg en ze geven geen kik meer. Ook 's nachts slapen ze in die bench... wanneer het vroeg licht is zelfs met een deken er over zodat ik niet voor dag en dauw wordt gewekt... Op de camping hebben ze ieder een bench in de auto waarin ze slapen. Is helemaal geen straf maar hun veilige plekje. Die energiebanen vind ik nogal zweverig...vertel je ons daar ook nog over? :-) Misschien dat ik met Loeba dan ook eens moet komen. Die bestaat uitsluitend uit energiebanen. Hyperkinetische energiebanen bovendien! Succes met de Griek! Het is en blijft een schat!
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend Lien.
Dat klinkt toch best veelbelovend. Er is toch ook zo'n hondenfluisteraar op discovery? Die geeft ook zulke lessen aan de baasjes. Er was volgens mij een keer een aflevering waarin hij dezelfde principes toepaste op kinderen....
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het allemaal niet zo ver naast de waarheid zit, ook al is het niet altijd leuk voor de baas...
Wij hadden twee weekend geleden de hond van mijn zwager te logeren. Ik zag gewoon de manier van opvoeden van mijn man en mij terug in de manier van omgaan met de hond. Mijn man is veel strakker en van het gehoorzamen en 'de baas' zijn. Ikke dus helemaal niet. Ik was blij toen de hond weer naar huis ging....een tweeling grootbrengen was makkelijker...
Wel opmerkelijk: mijn man ging er voor de hond wel vroeg uit en 's avonds laat ook, maar voor de kinderen destijds niet....au!
Fijn weekend.
Het is net als met het moederschap, we krijgen hoe dan ook wel eens schuldgevoelens.
BeantwoordenVerwijderenGoede tips zijn altijd welkom en jij pikt eruit wat bij jullie past.
Ik hoop dat je de wind eronder krijgt, maar dat zal nog niet meevallen. Groet El
BeantwoordenVerwijderenHéél veel succes! Lekker met twee benen op de grond blijven staan, weet zeker dat jij en de Griek vooruit zullen gaan.
BeantwoordenVerwijderenLinks en rechts hoor ik dat 'roedelleider' zijn achterhaald is. Honden weten donders goed dat wij geen honden zijn :-) Weet niet wat van dat verhaal klopt (Guinness wil het niet zeggen :-))), maar ik denk dat als jij de dominante, wijze vriendin kunt worden waar de Griek op kan bouwen, dat het dan helemaal goed komt!
Wij zijn trouwens ook bench-fans. Het deurtje gaat tegenwoordig niet of nauwelijks meer op slot, maar het is een fijn toevluchtsoord voor Guinness en een punt van rust.
Lieve groetjes,
Sandra
Ik moet wel lachen om je verhaal...en zie het helemaal voor me..zal vast goed komen of alles blijft zo als het was...succes met de griek Carolien...
BeantwoordenVerwijderenHihihi je verhaal is wel herkenbaar, jij bent natuurlijk gewoon een grote lieverd en je hebt met Illy net zo'n goede band als met Serah...oops weet niet of ik haar naam nu goed schrijf...een vriendinnenband. Je dochter is gewoon een lieverd die heeft geen strakke hand nodig die heb je natuurlijk van begin af aan meteen duidelijk gemaakt toen ze misschien streken wilde gaan uithalen dat dat niet getolereerd wordt. Maar Illy is natuurlijk toch een ander verhaal, oh lees al bij Ada dat ze van oorsprong een jachthond is dus dat gaat nog wat geven.
BeantwoordenVerwijderenMaar alle beetjes helpen en het fijnste is natuurlijk al dat ze geen last meer zou hebben van verlatingsangst. Ik ben geen zweverig type maar geloof heilig in dat je op een ander niveau contact met je hond kunt maken (niet dat ik weet hoe whahaha) en hoop dat het bij Illy ook lukt, al is het maar voor Illy. Succes ermee! Dikke knuffels!
Wat het ook oplevert, het zal hoe dan ook leerzaam zijn. Want al doe je alles uit liefde voor je hond, dat betekent niet dat een hond daarbij altijd gebaat is. Maar ik weet zeker dat ik daar ook in zou trappen, als een paar hele lieve hondenogen mij zo aan zouden kijken ;-).
BeantwoordenVerwijderenSucces!
Ha ha ,ja je zegt het zelf al ,als ik in die ogen kijk ,dan ben je verkocht en ja die griek weet dat,
BeantwoordenVerwijderenOnze mop heeft ook een bench en gaat uitzichzelf erin vind ze prettig, ,dat gaat zeker beter worden hoor die verlatingsangst gaat je lukken ,en bij sommige honden is de weg wat langer ,ik geloof er zeker in .sukses
Geweldig verhaal.
BeantwoordenVerwijderenNu je weet dat je een goede roedeleider hoort te zijn, kan je ook die houding aannemen tegenover de rest van je gezin!
Wat heb je dat geweldig leuk beschreven! Heel veel succes met nieuwe functie als roedelleider :) ik hoop echt dat het gaat werken met de kleine Griek. Stoer ook dat je het er niet zomaar bij laat zitten en actie onderneemt. Succes!!
BeantwoordenVerwijderenErg leuk weer dit verhaal en dan bedoel ik dat ik bij je laatste regel altijd moet lachen...zo knap schrijf jij!
BeantwoordenVerwijderenLeuk is het natuurlijk niet dat de Griek alles stuk maakt maar inderdaad trauma's zijn moeilijk weg te werken zonder hulp.
Ik ben heel,benieuwd of het je gaat lukken.
Fijne week en let op je rol haha.
Groetjes Maia
Wat een leuk herkenbaar verhaal.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je heel veel succes
En overigens, tabasco helpt heeel goed waar ze echt! NIET aan mogen komen
Ik ben benieuwd naar het vervolg
Met warme groet Manon
Ps leuk blog heb je...