We deden een rondje hei: vier vrouwen, vijf honden. En ineens sprintte één van de honden ergens op af. Na gegil van onze kant, volgden de overige vier ook. Er was duidelijk een dier in nood, dus ook ik snelde de heuvel af en bracht de vogel, zonder te kijken wat het precies was, in veiligheid.
Ik had alles verwacht, van een merel tot een duif, maar ineens stond ik oog in oog met een roofvogel. Mijn hart ging sneller kloppen, maar tegelijk voelde ik onder mijn duim dat van hem (of haar?) al net zo tekeer gaan. Het beest kon overduidelijk niet meer vliegen, dus hem daar achterlaten zou zijn dood betekenen. We belden met Natuurmonumenten en vrij snel kwam een boswachter kijken.
"We kunnen daar ook niks mee" was zijn conclusie. "Ik bel wel even met de dierenambulance, die komen er zo aan."
De 'zo'-belofte was anderhalf uur later nog niet ingelast. En al die tijd keek het beestje me indringend aan. En ik keek schuchter terug.
Naar zijn scherpe snavel.
En gigantische klauwen.
En even zo scherpe nagels.
Het regende inmiddels behoorlijk en ik besloot de dierenambulance mijn thuisadres door te geven. Ik nam het beestje in de auto (!) mee naar huis, waar het een uur later werd opgehaald, van waaruit hij verder ging naar België: de wildedierenopvang in Opglabbeek.
Toevallig had ik vorige maand voor twee euro een vogel-encyclopedie op een rommelmarkt gekocht. Puur omdat ik de voorkant zo mooi vond.
Maar nu kon ik dus gelijk opzoeken wat ik in huis had gehaald: een sperwer.
Helaas heeft het verhaal geen goed einde. De vogelopvang gaf aan dat zijn vleugel zodanig gecompliceerd gebroken was, dat het beestje (inmiddels door tienerdochter omgedoopt tot Sjoerd) nooit meer in de vrije natuur zou overleven. En om hem nu 20 jaar in een kooi op te sluiten....
Ze hebben Sjoerd moeten laten gaan...
Ik ben blij dat hem een gewelddadige dood bespaard is gebleven...
En zo wordt een simpele wandeling op de hei een heel avontuur :)
Liefs,
Carolien
Ach arme Sjoerd. Ik hou niet van verhalen met slecht eind. fijn weekend.
BeantwoordenVerwijderenWhat a lovely animal, and a very noble thing for you to save it. Warm greetings!
BeantwoordenVerwijderenWat een belevenis! Ik weet niet of ik dat wel gedurfd had. Arme Sjoerd....maar jij hebt je best grappig daan,
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend!
Je best gedaan!!!
BeantwoordenVerwijderen(weet niet waar mijn tablet last van heeft)
Ach die Sjoerd, gelukkig kwam jij hem tegen.... XX Esther
BeantwoordenVerwijderenWat ik me nou steeds af zit te vragen,was de vleugel van het beest al gebroken toen de honden er op af gingen of....?
BeantwoordenVerwijderenKan me bijna niet voorstellen dat een gezonde roofvogel in dit geval een snelle en schuwe sperwer gewoon blijft zitten wanneer er gevaar dreigt uit welke hoek dan ook.
Wat is het toch met ons mensen dat wij altijd maar weer ons denken te moeten bemoeien met de beesten die in het wild leven.
Hoeveel zangvogels zouden er die dag al ten prooi gevallen zijn aan de sperwer?
Ook dat is de natuur en het beestje moet ook eten.
Paar jaar geleden scheerde een sperwer over mijn kleine tuintje recht op zijn doel af.....
Toon Hermans zou zeggen 'De duif is dood'
Fijn weekeind,
Ger
Als je zo'n beest vindt, en denkt dat het nog gered kan worden, laat je het idd niet liggen.
BeantwoordenVerwijderenAchhhhh...naar he?!...maar je hebt je best gedaan toch ?....liefs Ria x
BeantwoordenVerwijderenJammer dat Sjoerd het niet overleeft heeft, maar wel een belevenis om oog in oog te staan met een sperwer.
BeantwoordenVerwijderenJeetje, wat een gedenkwaardig avontuur! Liever had ik een foto gezien van een wegvliegende Sjoerd, maar hem is in ieder geval een wreed einde bespaard gebleven. Hij vliegt nu vast tussen de engeltjes ;-)
BeantwoordenVerwijderenGoed gedaan!
Lieve groetjes,
Sandra
Wat een verhaal weer! En wat een lef om Sjoerd zomaar vast te pakken. Maar je hebt hem "gered".
BeantwoordenVerwijderenEen roofvogel los mee in je auto? Jij durft! Maar wel een heel mooie daad van je. Triest wel dat het zo moest eindigen. Sil in hoogsteigen persoon aan je deur gehad? :-)
BeantwoordenVerwijderenTjee Caroline wat een verhaal! En hoewel hij het niet gered heeft, heb je toch ook weer wel gered.
BeantwoordenVerwijderenAls ik die foto zie zou ik haast denken dat mijn uil op de foto in mijn laatste blogpost ook een sperwer was...lijkt er wel wat op.
BeantwoordenVerwijderenMaar Henk heeft onder de boom toch ook echt uilenballen gevonden....het was dus echt wel een uil.
Vorig jaar hebben sperwers voor ons huis op het grasveldje ook een duif opgegeten daar had Henk ook een foto van genomen, die hebben toch wel hele grote poten en scherpe klauwen! Stoer dat jij die zomaar vast durft te houden en ook nog in je auto meegenomen hebt!
En toen was er dus weer een dagje in je vakantie om!
Ik lees verder....gezellig!
Enne o ja....die encyclopedie is prachtig, ik heb hem ook....uit de collectie van de tante van Henk waarvan wij enkele jaren geleden het huis leeg geruimd hebben.
Groetjes Maia