Een tijdje terug had de gemeente waarin ik woon een leuk initiatief bedacht. Je kon je aanmelden voor een minibieb in je voortuin. Dat houten kastje, oftewel biebje, werd dan gratis bij jou afgeleverd en geplaatst. Toen ik na even wikken en wegen belde, waren alle zestig biebjes al vergeven. Dus B. ging voor mij aan de slag.
Inmiddels staat hij alweer twee jaar en ik heb er nog steeds veel plezier van. Naast mooie boeken of tijdschriften, tref ik soms ook een kaartje aan van een anonieme bezoeker met een lief bedankje. Ik houd de bieb dan ook trouw bij. Vervang regelmatig de boeken, deel mijn nieuwste Flows en leg er koekjes voor de hondjes in. En sinds vandaag is mijn biebje tijdelijk voedselstation voor bijen: een actie van Pollianators. Bezoekers kunnen biologische tuinzaadjes meenemen en in eigen tuin zaaien voor de bijen.
Maar het leukste dat de bieb me heeft opgeleverd is dat ik in contact kwam met een meisje (als iemand in de dertig is zeg je nog meisje, toch?) drie huizen en een bocht verder. We woonden dus al jaren dichtbij elkaar, zonder dat we elkaar kenden.
Door de bieb raakten we aan de praat en we bleken naast lezen heel veel dezelfde interesses te hebben, zoals onder andere dieren, de natuur en duurzaamheid. Toen de gemeente onlangs met een nieuw initiatief kwam, appte ik haar meteen: is dit niet iets voor ons?
Carolien