Zelf maken: suikervrije jam

Wat eet jij het liefst op je brood? Ik hou het meest van chocoladepasta, liefst een dikke klodder. Maar dat permiteer ik me alleen in het weekend :) Door de week probeer ik altijd gezonde keuzes te maken, maar dan kom ik toch vaak uit op notenpasta. In bijna alles zit immers toegevoegde suiker! Dus toen ik in het boek 'Plants for Health' een recept zag voor suikervrije jam, wilde ik die wel eens proberen.

En het was/is een succes! Het is lekker en bovendien gemakkelijk te maken met maar 3 ingrediënten. Nou ja, in het oorspronkelijke recept stonden vijf fruit-soorten door elkaar, maar die kun je ook gemixt kopen.

- 250 gram diepvriesfruit naar keuze

- 3 dadels

- 3 eetlepels chiazaad

• Doe de dadels in een beker met kokend water en laat ze vijf minuten wellen.
• Doe het bevroren fruit in een steelpannetje met 100 ml water en laat het samen met de klein gesneden dadels 5 minuutjes koken.
• Haal het papje van het vuur en voeg het chiazaad toe. Hoe meer zaad, hoe dikker de jam wordt.
• Laat het afkoelen, doe in een glaasje en zet de jam in de ijskast. Je kunt hem tot 3 weken bewaren.

Voor mij is dit een blijvertje. Snel klaar en bovendien ook lekker om door de yoghurt te doen. Jammie!

Liefs,

Carolien

 

Wonen in een grensregio

Afgelopen week was bij Renze een item over 'grens-shoppen'. Mensen rijden gerust een uurtje of meer om boodschappen te doen in Duitsland of België omdat het daar goedkoper is. Ik besefte tegelijk hoe fijn het is dat we vanuit Limburg in no-time in beide landen zijn. Grens-shoppen is iets dat ik al mijn hele leven doe.

Snoepen van drie walletjes. Dat is het eigenlijk. Tanken in België bespaart me gemiddeld 12 euro per tankbeurt. Maar waar het me eigenlijk nog meer om gaat, is dat elke land zijn eigen assortiment heeft. Zo koop ik 'Lebkuchen' in Duitsland en drink in mijn cappuccino graag bij Twoohfive in België omdat die zo leuk geserveerd wordt met beertje:)

In nog geen tien minuutjes zijn we bij de Duitse DM in Gangelt waar het aanbod biologisch veel groter is dan in Nederland. En waar producten stukken goedkoper zijn dan bij het Kruidvat. In België is het dan weer heerlijk rustig met oud en nieuw omdat op veel plekken een vuurwerkverbod is.

Drielandenpunt

Er is een plek in Limburg, bij Vaals, waar de drie landen samenkomen: het Drielandenpunt. Het is het hoogste punt in Nederland en je kunt daar een toren beklimmen en heel ver over de drie landen uitkijken. Ook zijn er diverse routes langs de oude grenspalen.  

Je parkeermuntje koop je letterlijk bij een douanepost

Er zijn ook twee leuke tavernes rondom dat beroemde grenspunt, waaronder taverne de Grenssteen.

Ga jij wel eens grens-shoppen? En wat koop je dan zoal?

Liefs,
Carolien

DIY: creatief met goudfolie

Afgelopen week ontdekte ik het werken met goudfolie. Ik las erover in Flow en wilde het wel eens proberen. Zeker nu de nieuwe Zusterhood-ronde is gestart, ben ik weer op zoek naar leuke ideetjes.

Goudfolie, oftewel Prägefolie, bestel je bijvoorbeeld hier.  Drie vellen kosten ongeveer 6 euro. Wil je goedkoper aan de slag? Dan kun je een lege tube mayonaise of bijvoorbeeld mosterd openknippen en goed schoonmaken. Wrijf deze glad en klaar voor gebruik!

Het enige wat je dan nog nodig hebt, is een potlood of dotting tool en een kleine stukje masking tape. Plak de afbeelding die je in goud wilt op het papier en trek deze over. Het is leuk als je afbeelding veel patronen bevat, zoals blaadjes of stipjes. 

Knip ze vervolgens uit en je hebt leuke versieringen voor je cadeautjes of hangers voor in de paastakken straks!  

Het is gewoon al leuk om eens te proberen omdat je gelijk resultaat hebt!

Gouden tip, of niet?

Liefs,
Carolien

24 uur offline

Jaren geleden, toen de eerste mobieltjes werden uitgedeeld op het werk, stond ik als laatste in de rij om er eentje te ontvangen. Ik moest er eerlijk gezegd niet aan denken om altijd bereikbaar te zijn. Inmiddels, vele modellen verder, kan ik niet meer zonder.



Toen ik een oproepje zag van de offlineclub om wereldwijd op 12 januari 24 uur offline te gaan, dacht ik: dit wil ik ook proberen. Dus die zaterdagavond ging mijn mobiel op stil, om pas maandagochtend te worden aangeraakt.

Hoe verliep mijn digitale detox?

De onwennigheid startte al na het opstaan. De telefoon ligt meestal ‘s nachts in de lader, dus die neem ik dan gelijk mee als ik door de hal loop. Nee, afblijven!

Tijdens het ontbijt keek ik ietwat onwennig om me heen. Ook de uren erna bleek ik steeds naar mijn mobiel te willen grijpen voor praktische zaken.

Wat wordt het weer vandaag?
Is er nog een leuke wandelroute?
Heeft iemand nog geappt?

Ik wilde een kennis iets terugbrengen wat al de hele week in mijn auto lag, maar dan zou ik eerst moeten appen of ze thuis is. En dat ging dus niet.

Ineens het besef: ik houd tijd over vandaag.

Tijdens de wandeling met de honden, (op zondag kiezen we altijd een langere route door het bos of de hei) zag ik de mooiste taferelen voorbij komen. Het had flink gesneeuwd en de Schotse Hooglanders stonden in de wei langs het wandelpad. Eén van hen deed zijn bek open en brulde een oerkreet: zijn adem vormde wolkjes rook die perfect opgingen in het winterse landschap. Ik tastte tevergeefs in mijn jaszakken op zoek naar mijn telefoon, maar helaas. Dat was het eerste echte baalmoment.

In de middag heb ik heerlijk gelezen. Lees ik normaal één of twee hoofdstukken waarna ik weer naar mijn mobiel grijp; nu las ik hele delen achter elkaar. Zoveel zelfs dat ik ervan ik slaap viel. Midden op de dag!

‘s avonds keek ik met aandacht tv zonder te zijn afgeleid en de dag leek zich veel langzamer te voltrekken. Het was wat onwennig, maar ook wel weer heerlijk! En nog mooier: de dag erna liet ik de telefoon regelmatig bewust uit het zicht liggen. Want wat had ik nu eigenlijk gemist? Was mijn dag minder waardevol? Nee!

Dus nu ga ik het eens vaker doen, even een kleine detox. Op zondag 23 februari bijvoorbeeld ga ik weer eens een etmaal offline. Doe jij mee? Zou leuk zijn! Via Instagram hebben zich ook al mensen aangemeld.

Ga jij wel eens een etmaal zonder telefoon? En wat is jouw leukste offline-activiteit?

Liefs,

Carolien

Analoog fotograferen

Voor mijn verjaardag in december kreeg ik deze analoge Agfa-camera. Ik kom nog uit de tijd van de analoge fotografie (toen heette het gewoon 'fotografie' trouwens) en dus ken ik nog de spanning van het zorgvuldig je foto uitkiezen, doordraaien tot het volgende kiekje en geduldig wachten als het rolletje moest worden ontwikkeld.

Fotografie heb ik altijd erg leuk gevonden. Na mijn studie, toen ik niet gelijk een 'grotemensenbaan' vond, werkte ik als hulpje bij de landelijke fotoketen Filmpost. Ik werd in alle zaken in Zuid-Limburg ingezet en heb heel wat rolletjes in en uit camera's gedaan, pasfoto's gemaakt en ook camera's gedemonstreerd en verkocht.  

Het leek me leuk nog eens terug te gaan in die tijd en foto's analoog te maken. Bij deze camera zat een rolletje van 24 foto's. Ik bedacht me dat als ik elke maand 2 foto's maak, ik het rolletje aan het eind van het jaar kan ontwikkelen en dan gelijk een terugblik heb op mijn jaar.

De eerste twee maakte ik al in Londen, de derde vorige maand in de sneeuw. Ik ben er nu al benieuwd naar. Het getal van 24 foto's bracht me op een idee. Dit jaar eind november ga ik het rolletje ontwikkelen en vraag mijn dochter dan elke foto in een apart zakje te doen. Dan heb ik een adventskalender met eigen foto's. Een mooie terugblik op het jaar!

Als het zover is, laat ik ze natuurlijk hier zien!

Fotografeer jij wel eens analoog? Of wat zijn jouw herinneringen aan die tijd? Kwam je wel eens bij Filmpost? Ik ben benieuwd!

Liefs,
Carolien

P.S Deze retro camera komt gewoon van de Hema, maar ook in kringloopwinkels kun je natuurlijk je slag slaan. Of misschien heb je er nog eentje op zolder? Doe gezellig mee!

Gedichtjes als medicijn

Toen ik vorige maand in Londen was, bezocht ik 'the Poetry Phanrmacy'. Een boekwinkeltje waar ze naast boeken ook potjes met 'pillen' verkochten. Elke capsule in zo'n potje bevat een klein gedichtje dat helpt bij je betreffende kwaal.

Troostende en opbeurende woorden dus als remedie. Ik vind het een prachtig idee. Je kon pilletjes krijgen tegen liefdesverdriet, onzekerheid of gewoon ter opvrolijking. 

Zelfs je kopje koffie wordt gereserveerd met een klein gedichtje.

Het was die dag mijn verjaardag en ik had geen leukere plek kunnen bedenken om een taartje te eten en mijn eigen verjaardagscadeau te kiezen: een prachtig vormgegeven dichtbundel. Ik kocht nog veel meer, zoals een kraskaart waarmee je je eigen gedichtje kunt krassen en een notebook om zelf aan de slag te gaan. 

The Poetry Pharmacy ligt midden in Oxford Street, boven The Lush, dus gemakkelijk te bezoeken als je er bent!

Toen we naar buiten liepen richting Covent Garden, passeerden we deze twee jongens die ter plekke een gedicht voor je uittikten op een oude typemachine. Dat was natuurlijk het toetje op de taart die ik net had gegeten :) De jongen links maakte er een mooi verjaardagsgedicht van.

En inmiddels weer thuis, heb ik dus nog altijd de pilletjes met bemoedigende woorden.

Liefs,
Carolien

25 dingen die ik in 2025 wil doen

Gelukkig nieuwjaar allemaal! Dit is de eerste foto die ik in 2025 maakte. We verbleven op een boerderij in België om het vuurwerkgeweld te ontduiken en dat is gelukt! Zo vredig rustig als het op de foto lijkt was het ook. Fijn om het afgelopen jaar te overdenken en nieuwe plannen te maken voor komend jaar.  

Het helpt mij toch om lijstjes te maken. Ik vink namelijk graag dingen af en dus motiveert het me ook om ze op te schrijven. Het zijn niet zozeer goede voornemens, maar meer leuke plannetjes om mezelf uit te dagen. 

Oké, wat wil ik dan in het nieuwe jaar doen?

1. Iets nieuws leren op creatief gebied 

2. Een plek bezoeken van mijn 'Limburg-lijstje'

3. Een bijzondere overnachting beleven 

4. Ja ik ga weer ontspullen! Dit jaar niet elke dag, maar 100 items

5. Een plek bezoeken van mijn 'Net over de grens-lijstje' (Duitsland/België)

6. Duizend euro ophalen voor mijn goede doel (PakjeBoek), want dan staat de totale teller op €10.000 sinds ik vier jaar geleden begon.

7. Een solotripje maken (ik zeg bewust tripje, want het mag ook gewoon een dagje zijn. Je moet         ergens beginnen, toch?

8. Een cursus assertiviteit volgen (heb me al ingeschreven, niet dat ik de illusie heb dat het deze keer iets brengt, haha))

9. Mijn letterbak opknappen. Ik had er laatst een gevonden via Marktplaats weet je nog? Maar niet mooi geschilderd, vond ik zelf dus dat moet opnieuw #monnikenwerk

10. Een nieuw eettentje uitproberen 

11. De stempelkaart met Caminootjes vol hebben (nog twee te gaan!)

12. Engelse boeken lezen. Ik kocht er twee in Londen en die ga ik lezen.

13. Minder moeten (ik hoef niet meer elke dag een lesje Frans te doen via Duo Lingo, want ja waarom zou dat ook moeten). Ook overweeg ik de button op mijn blog 'elke vrijdag een nieuwe blogpost' weg te halen. Niet dat ik wil stoppen met bloggen, helemaal niet, maar wat als ik een week geen zin of inspiratie heb? 

14. Vijf dagen zonder social media (deze wordt zonder meer heel lastig, haha)

15. Een zuurdesembrood bakken

16. Elke maand twee analoge foto's maken (ik kreeg voor mijn verjaardag een vintage Agfa-camera met rolletje van 24 stuks, dus die gaat een jaar lang af en toe mee op pad)

17. Mediteren

18. Nieuwe stad in Nederland bezoeken

19. Weer meedoen aan Zusterhood en wellicht een aantal zusters live ontmoeten

20.  'Iets' doen met schrijven/dichten. Ik stuurde eind december een verhaal in voor een schrijfwedstrijd en sta op de shortlist, dus dat is al een beginnetje. Maar het kan ook zijn dat ik een kaartje ga ontwerpen met een zelfgeschreven gedicht.

21. Weer een kersttripje met dochterlief maken, bijvoorbeeld Antwerpen of Düsseldorf dit keer.

22. Yoga vervangen door krachttraining. Misschien kan ik dan eind dit jaar 10 push ups? :)

23. Een concert/museum of theatervoorstelling bezoeken

24. Naar Ierland of Schotland?

25. 1 item (van mijn Flow poster) doen dat me dit jaar niet is gelukt.

Heel veel wist ik er af te vinken, maar een paar ook niet. Van dauwtrappen (te vroeg!) tot in natuurwater duiken (te koud). Maar ik kan ook nog altijd een vuurtje stoken of een massage nemen. Dus dat gaat wel lukken! 

Genoeg te doen dus komend jaar! Laat me vooral weten wat er op jouw lijstje staat! En oh ja, ik sluit af met mijn jaarcirkel die ik in 2024 maakte. Elke maand in kleine tekeningen, net zoals ik 'm ooit borduurde. Maar in het kader van 'minder moeten' laat ik dat dit jaar varen!

Een fijn 2025 gewenst!!

24 dingen die ik in 2024 voor het eerst deed

In 2024 deed ik 24 dingen voor het eerst! Omdat je nooit te oud bent om iets nieuws te leren of een ander pad te proberen, toch? 

Achter sommige items staat een link naar de blogpost die erover ging. 

Hierbij mijn lijstje.

1. Een cursus aquarellen
2. Bediend worden door een robot
3. Een viersterren sudoko oplossen
4. Een cursus dichten volgen
5. Een cursus mixed media
6. Een boomkikker spotten

7. Moresnet bezoeken (een voormalig landje tussen België en Nederland)
8. Bij mijn dochter in de auto als bijrijder
9. Met de hond naar de hondenfysiotherapeut
10. In een boomhut slapen

11. Een yogales in de buitenlucht
12. Demonstreren tegen dierenleed
13. Op een boot slapen

14. Verse daslook plukken
15. Nieuwe steden ontdekken (Amersfoort, Gennep, Spakenburg)
16. Naar een pedicure gaan (ja, echt!)
17. Artisjok klaarmaken (niet voor herhaling vatbaar)
18. Meedoen aan Zusterhood
19. Een gedichtenapotheek bezoeken (daar vertel ik binnenkort meer over)
20. Kastanjes poffen
21. Een Oktoberfeest bijwonen
22. De bankpas aan mijn telefoon koppelen (ja, eindelijk!)
23. Mijn verjaardag in Londen vieren
24. Een eekhoorn uit de hand voeren

.

Deed jij afgelopen jaar iets voor het eerst? Laat het me weten, ik ben benieuwd.

Een fijne jaarwisseling gewenst en tot in 2025!

Liefs,
Carolien

Mind the Gap

Net voor kerst 2012 werd het personeel van metrostation Embankment in London benaderd door een vrouw die nogal overstuur was.

Ze bleef maar vragen waar de stem was. Ze begrepen niet wat ze bedoelde. 

"De stem?"

"De Stem" zei ze weer. "Van de man die zegt 'mind the gap'."

Het personeel stelde haar gerust. "Maakt u zich niet druk" zeiden ze. "De aankondiging om voorzichtig in te stappen is er nog steeds. Alleen is die gedigitaliseerd."

Na een stilte vroeg het personeel of de mevrouw in orde was.

"De stem" legde ze uit, "was van mijn man."

Leegte

De mevrouw, Margaret McCollum, legde uit dat haar man een acteur was genaamd Oswald Lawrence.

Oswald was nooit echt doorgebroken, maar hij was het wel die in de jaren 70 de aankondigingen mocht inspreken voor een deel van de Londense metrolijnen. 

Hij stierf in 2007.

Oswald's dood liet een leegte in Margaret's hart achter. Maar één ding hielp bij het verdriet. Elke dag als ze naar haar werk ging, hoorde ze zijn stem.

Soms, als het verdriet haar bij de keel greep, dan ging ze op het bankje zitten in het metrostation  Embankement en bleef ze wat langer om hem te horen.

Vijf jaar lang was dat haar routine. Ze wist dat haar man er niet meer was, maar zijn stem was er wel. 

Voor iedere andere passant was het slechts een stem, maar voor haar was het de geest van de man waarvan ze nog steeds hield.

En nu was ook dat weg...

Ondenkbaar

Het personeel van het metrostation excuseerde zich. De hele ondergrondse had nu eenmaal een nieuw digitaal systeem. Ze zouden proberen een kopie van de geluidsopname te vinden. 

Dat leek Margaret ondenkbaar, maar toch bedankte ze hen.

In het nieuwe jaar zat Margaret op het bankje op Embankement Station te wachten op haar metro op weg naar het werk toen ze uit de speakers een bekende stem hoorde.  

"Minp the Gap" zei Oscar.

De stem was teruggezet!

En zelfs nu in 2024, als je naar Embankement Station gaat hoor je een stem die compleet anders is dan op de andere stations. Het is Oscar.

Dit prachtige, waargebeurde verhaal wilde ik vlak voor kerst met jullie delen. Vorige week toen ik in Londen was, hebben we heel vaak de metro Embankement genomen, want daar lag ons hotel. Ik hoorde het op dag drie van ons verblijf en vond het zo ontroerend! Ik hoop dat Oscar ondanks alle digitaliseringen en robotisering nog lang zijn stem mag laten horen.

Merry Christmas!

Liefs, Carolien

Londen met kerst

Londen met kerst. Het was magisch! Mijn vijfde keer in de Britse hoofdstad, maar nooit eerder was ik er zo vlak voor kerst. En voor mijn dochter was het de eerste keer. We hadden iets te vieren, want ze is geslaagd voor haar opleiding. 

We deden een lichtjestour op het dek van een dubbeldekker. Alsof je twee uur lang door een sprookje reed, zoveel lichtjes!

Kijk, een adventshuis met achter elk deurtje een kamer.

Natuurlijk zagen we de high lights zoals Buckingham palace, the Big Ben, the London Eye enThe Tower Bridge. 

Maar het waren ook de kleinere dingen die grote indruk maakten, zoals dit tamme eekhoorntje in Hyde Park.

Of deze twee dichters die ter plaatse een gedicht voor je uittikten op een oude typemachine. In mijn geval werd het een verjaardaggedicht.

Ik moest ook weer terugdenken aan die allereerste keer in Londen. Ik was 18 en ging met een vriendin met het vliegtuig naar de hoofdstad. Nooit eerder had ik echt gereisd. Als gezin gingen we hooguit met de auto naar Sauerland. En nu was ik er dus weer, met een dochter die inmiddels ouder is dan ik toen was. 

Al die herinneringen deden wat met me. Net als de vele zwervers op straat, toen en nu ook nog steeds. Daarnaast hoorde ik een ontroerend verhaal, maar dat deel ik in een aparte blogpost met jullie!

En mijn bezoekje aan een gedichtjesapotheek houden jullie ook nog tegoed in het nieuwe jaar!

Dus om in Britse termen af te sluiten: stay tuned!

Liefs,

Carolien