Boektober (2)

Zijn jullie ook al druk aan het lezen deze maand? Het leuke aan boeken vind ik niet alleen het verhaal zelf, maar ook de covers. Ik zal niet gauw een boek kopen waarvan de cover me totaal niet aanspreekt

 

 

 

Je begrijpt wel dat ik voor dit exemplaar viel....

(de recensie lees je verderop in deze blogpost)

 

Maar even dus iets anders. Er schijnt een hele groep mensen te zijn die er een hobby aan hebben zichzelf of anderen te fotograferen met een leuke boekcover.

Ze verzamelen zich op Facebook onder de naam Boekface. Zoek het maar eens op, er zitten zulke leuke creaties bij.

 

Lien zou Lien niet zijn, als ze dat niet ook even ging proberen. Met tienerdochter als welwillend model :)

 

Tirza van Arnon Grunberg

 

 

Ha, kijk eens hoe toepasselijk deze titel! Dat zie ik nu pas...

 

 

Mijn lievelingsschrijfster van thrillers...

 

 

Wat is jouw favoriete cover? (Een boekface foto sturen mag :)) 

 

En nu ook nog even een recensie in het kader van Boektober.

 

Auteur: Katarina Bivald

Titel: De boeken van Sara Lindqvist

 

 

Het verhaal:

Al 2 jaar wisselen de 28-jarige Sara uit Zweden en haar oudere penvriendin Amy Haris uit Broken Wheel boeken, brieven en gedachten uit over het leven. Als Sara eindelijk afreist naar Amerika om haar penvriendin te ontmoeten blijkt Amy, die een boekwinkeltje had, echter onverwacht te zijn overleden. Gelukkig ontfermen de excentrieke bewoners van Broken Wheel zich over de Zweede bezoeker. Voor het eerst in haar leven heeft Sara de vrienden die ze thuis alleen maar in haar boeken vond. Niemand wil denken aan de dag waarop sara's visum zal verstrijken. Dus verzinnen haar nieuwe vrienden een knettergek plan om haar in Broken Wheel te houden.

 

Wat ik ervan vind?

Misschien ben ik niet de aangewezen persoon om een recensie te schrijven over dit boek, omdat ik niet zo'n fan ben van chicklits. Maar er waren teveel leuke ingrediënten in dit boek (penvriendschap, boeken, het openen van een winkeltje) om het geen kans te geven. En bovendien hebben chicklits mij wel eens vaker aangenaam verrast.

 

Het verhaal is leuk en leest lekker weg door de afwisseling van het heden en het verleden (in de vorm van de brieven van Amy aan Sara). Het stadje waarin het verhaal zich afspeelt en de inwoners worden goed beschreven en je krijgt er duidelijk een beeld van. Wat me soms stoorde was de voorspelbaarheid zoals chicklits die meestal kennen. Je voelt op je klompen aan wat er gaat gebeuren en sommige gebeurtenissen komen onwaarschijnlijk over. Amy blijkt dood te zijn en naar mijn gevoel wordt daar wel heel snel overheen gewalst. Het leven gaat gewoon door, alleen nu met Sara in haar plaats. Ook de leesobsessie van Sara wordt een beetje overdreven uitgemeten. Maar misschien bestaan er echt wel mensen die vijf uur aan één stuk lezen zonder op te kijken? Die scene wordt beschreven als Sara in haar eigen boekwinkeltje - dat ze heeft opgezet als eerbetoon aan Amy - in een stoel zit te lezen. Twee kinderen komen langs en zien haar geconcentreerd zitten. Ze maken er een soort spelletje van te timen hoelang Sara leest zonder op te kijken. Uiteindelijk komen er steeds meer mensen bij en staat het halve dorp voor de zaak. Amy is klaar met haar boek en neemt een nieuw boek uit de kast om verder te lezen, zonder in de gaten te hebben dat iedereen door het raam naar haar kijkt.

Maar ik heb ontdekt dat het de kunst is om die knop 'dat kan in het echt niet' uit te zetten en gewoon te genieten. En dat heb ik, zeker de laatste hoofdstukken, gedaan! Sommige wendingen vond ik hilarisch en deden me glimlachen. Leuk om te zien is hoe Sara's komst het uitgestorven dorpje en zijn inwoners weer doet opbloeien. Ook tussen Sara en Tom bloeit iets op. Zal dat genoeg zijn om voorgoed in the States te kunnen blijven? Ik zou zeggen, lees het zelf!

 

 Dikke kus,

Lien