Mijn dochter vindt alles zielig. Toen we laatst door de Hema liepen zag ze een knuffeltje met één oog. Die belandde in het mandje. 'Neem een andere' zei ik nog, 'deze heeft maar één oog'! Ze zuchtte diep: "Dat is juist de reden dat ik hem koop, anders belandt hij straks in een of andere container, dat is zielig." Sinds ze haar eigen zakgeld heeft, moet ik me ook niet met haar aankopen bemoeien. Ik heb geleerd dat je met zwijgen een heel eind komt.
Laatst was het al het koekpapiertje dat uit de prullenbak werd gevist vanwege de leuke afbeelding. Want stel je voor die komt in de klauwen van de vermaler!
Ik weet nog dat ze een stuk kleiner was en we de bank wegdeden. Tranen met tuiten heeft ze gehuild om vervolgens naar haar slaapkamer te rennen en daar een afscheidsbrief te schrijven. Voor die bank dus. Je zou denken dat ze inmiddels wel begrijpt dat je niet alles kunt bewaren, maar toen ze me laatst op de iPad naar een nieuwe boekenkast zag kijken, gingen haar voelsprieten weer op sterk.
"Wat doe je?"
"Ik kijk naar boekenkasten..."
"Hoezo, die van ons is toch nog goed?"
"Ja, maar die hebben we nu al jaren. Ik wil wel eens wat anders."
Ik voelde de priemende blikken op mij gericht.
"Daarom zouden we hem juist moeten bewaren. Hij hoort bij dit huis. Bij ons!"
Ik zuchtte en legde de iPad weg. Ach, ergens had ze wel een beetje gelijk dit keer. De boekenkast volstaat nog prima.
Daarmee was dit hoofdstuk gesloten.
Dacht ik.
Vanaf die ene dag, nu alweer drie weken geleden, blijven al die leuke boekenkasten die ik heb aangeklikt me hardnekkig achtervolgen. Het maakt niet uit welke site ik aanklik, overal duiken ze op. Als streamer bovenin of onverwacht als een pop-up. Deze winkel heeft wel hele slimme (en dwingende) marketingtechnieken ingezet. Iedere keer proberen ze me opnieuw te verleiden met hun steigerhouten planken en extra veel bergruimte. En ik? Ik moet keer op keer stevig in mijn schoenen staan om me niet alsnog te laten omkopen door die veelbelovende plaatjes.
Eigenlijk best een beetje zielig.
Voor mezelf dan welteverstaan....
Wat heb je toch een leuke dochter!
BeantwoordenVerwijderenHet is een fase... wel een grappige, hahahaha...vrolijke paasdagen.
BeantwoordenVerwijderenlieve groet,dinah
Heerlijke meid die dochter
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar, was ik vroeger ook. Nu nog kan ik moeilijk dingen wegdoen en koop ik spullen met een lichte 'afwijking'.
BeantwoordenVerwijderenSerah is een schatje!fijne paasdagen!!debora
BeantwoordenVerwijderenOef wat een dilemma. Want een andere kast is natuurlijk wel leuk maar ja hoe noodzakelijk is het, uit het oogpunt van duurzaamheid? En ik snap je dochter wel een beetje hoor. Van sommige dingen kan ik ook maar moeilijk afscheid nemen. Succes met de cookies. Groetjes Sandra
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een echte leuke dochter, eerlijk gezegd herken ik mezelf er een beetje in. Ik kan ook heel slecht iets wegdoen en hou niet zo van vernieuwen. Soms lastig want ik vind nieuwe spullen soms best mooier dan dat ik heb, maar ja.....
BeantwoordenVerwijderenWhahaha heerlijk die Serah! Love it! Ik doe ook jarennn met meubelen en verander nooit of in ieder geval zelden wat aan onze inrichting of de plek in huis. Hier liggen dan ook nog eens heel wat creatieve ideëen rond te slingeren, love it ben niet zo op vernieuwing maar snap wel dat die kast lonkt.
BeantwoordenVerwijderenEn ik kom idd ook regelmatig reclame tegen van spullen waar ik eens op gegoogled heb, bijvoorbeeld bij TopVintage of laarzen of regenjassen hihihi. Ik laat me toch lekker niet verleiden. Dikke knuffels en een fijn paasweekend!
Van wie zou ze het hebben? ;) Fijne Paasdagen lieverds, geniet ervan en van elkaar. En leuk dat je doorlinkt naar Ogma! X
BeantwoordenVerwijderenO ja, het boek van Jose is mooi.. Slik, brok in de keel, ontroerend...
BeantwoordenVerwijderenLief en herkenbaar. Mijn dochter wordt al gek als ik een kast ergens anders wil zetten haha. Ik doe toch lekker wat ik wil, wat zij wil mag ze in haar kamer doen. Je kan wel op haar gevoel inspelen ;-) Oude kasten naar de kringloop, dan hebben andere mensen er wat aan. Succes :-)
BeantwoordenVerwijderenWat een ontzettend lieve dochter heb je. Heel fijne paasdagen voor jullie!
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Mirjam
Ja, toffe dochter!
BeantwoordenVerwijderenMijn jongste dochter wil ook het liefst alles bewaren. Aan de ene kant kan ze heel rationeel zijn, maar als het op spullen van vroeger aan komt, is het een en al sentiment. Zelfs een oude en compleet versleten pyamabroek wil ze bewaren. Ik doe alsof ik het vermoeiend vind, maar eigenlijk vind ik het best grappig. Dus jouw dochter vind ik ook best grappig ;-).
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Wat een schatje je dochter.....fijne tweede paasdag morgen liefs Ria x
BeantwoordenVerwijderenHier ook zo iemand.
BeantwoordenVerwijderenAlle zielige dingen komen bij ons terecht.
Verder: ik heb zitten surfen op het net om een bankske te vinden, en nu poppen er voortdurend banken op :)
Haha, ik herken mezelf in je dochter! Ik moest vroeger huilen toen we een nieuwe wasmachine kregen. En als volwassen dame koos ik het lelijkste hondje! XX Esther
BeantwoordenVerwijderenHihi, zo schattig! In feite heeft ze gelijk natuurlijk ;-).Ga maar nooit verhuizen dan! Liefs, Mirjam.
BeantwoordenVerwijderenleuk...maar ze heeft ook wel gelijk. Al kun je natuurlijk overdrijven.
BeantwoordenVerwijderenZe zal nog wel leren te nuanceren. Maar het zal haar ook hélpen. Toch? Of het jou helpt is een tweede haha.
Heerlijke dochter!
BeantwoordenVerwijderenOooo wat een schat is die dochter van jullie!
BeantwoordenVerwijderenWat lief dat ze een hart heeft voor vertrouwde spullen en niet zoals iedereen tegenwoordig zomaar weer dingen die nog goed zijn weg wil gooien.
Waar vind je zulke kinderen nog!
Mooi verhaal en inderdaad slim die sites die je koopgedrag volgen en je achterna blijven zitten zeer irritant!
Daarom ban ik ze hoor en koop ik expres niets meer van die opdringerige verkopers.
Ik ga nog even naar je laatst e post een reactie geven want ik heb het al gelezen.
Tot zo
Groetjes Maia