“Waar ben je, ik heb je thuis ook al gebeld” klinkt het zodra ik opneem.
Even schrik ik en vraag wat er is.
“Ria doet de eethoek weg en nu mag ik hem hebben...”
Ik haal weer rustig adem. Ik houd van dit soort alledaagse futiliteiten.
Ria is een vriendin van mijn moeder die onlangs verhuisd is naar een seniorenflatje en daarom spullen weg moet doen. Ik klem de telefoon onder mijn andere oor en loop verder
langs de schappen, terwijl ik af en toe iets in mijn winkelwagentje stop.
“Wil je hem niet” vraag
ik en probeer tot de kern van dit verhaal te komen. “Juist wel, heel graag!” klinkt het aan de andere kant...
Ik begrijp er niets meer van. Al maanden is mijn moeder bezig met opruimen. Elke keer als
mijn zus of ik op bezoek komen, verlaten we haar woning met een familiestuk,
fotoalbum van vroeger of kopjes en vaasjes.
In de hal van haar senioren appartement liggen die spullen al zorgvuldig bij elkaar uitgezocht klaar. Weigeren is geen optie. Laatst kwam mijn nicht met de trein vanuit Driebergen en keerde naar huis met een 12-delig servies, inclusief schalen en kommen. “Als ik er straks niet meer ben, zitten jullie met al die spullen” is mijn moeders motto. Dus haar woning wordt steeds leger. De Japanse opruimgoeroe Maria Kondo kan nog van haar leren!
In de hal van haar senioren appartement liggen die spullen al zorgvuldig bij elkaar uitgezocht klaar. Weigeren is geen optie. Laatst kwam mijn nicht met de trein vanuit Driebergen en keerde naar huis met een 12-delig servies, inclusief schalen en kommen. “Als ik er straks niet meer ben, zitten jullie met al die spullen” is mijn moeders motto. Dus haar woning wordt steeds leger. De Japanse opruimgoeroe Maria Kondo kan nog van haar leren!
Maar vandaag wil ze dus iets nieuws. En wel de eethoek van
Ria. En diezelfde Ria heeft ook een eikenhouten kast die weg moet en die vindt mijn
moeder ook wel erg mooi.
Een week later zit ik samen met mijn zus, schoonbroer en de
kleinkinderen aan de nieuwe tafel die we zojuist hebben opgehaald. Mijn moeder
straalt en haalt een cake tevoorschijn die ze speciaal voor dit heuglijk feit
in huis heeft gehaald. Of ik deze week nog tijd heb om de stad in te gaan, want
die nieuwe tafel behoeft een nieuw kleedje. Ik kijk haar aan en probeer te
verklaren hoe dit zich verhoudt tot de opruimwoede van de afgelopen tijd. Maar ik slik mijn woorden netjes in, samen met een slok thee. In plaats daarvan toasten we op alle nieuwe
spullen.
Moeders van 80+ zijn om van te houden, niet om te begrijpen….
Wat mooi....!
BeantwoordenVerwijderenJouw blogposts zijn als columns in een tijdschrift.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het uitstekend verwoord, zo gaat het echt! Mijn moeder zet ook van alles aan de kant: ik zoek het nu uit, anders moeten jullie het doen..
BeantwoordenVerwijderenOntzettend leuk, dat ze zo blij is met haar nieuwe meubels, alsof ze nog in haar jonge jaren is. 😄 Een goed teken!
Wat fijn dat je zo van je moeder kunt houden en het zo treffend, beeldend kunt beschrijven. Ik ben gewoon jaloers hoor, mijn moeder is 70 geworden en bijna drie jaar geleden overleden. Weet dat het jullie van harte is gegund, X
BeantwoordenVerwijderenGeweldig! Wees blij met zon stoere moeder die nog lekker een nieuwe eethoek en kast in dr huis zet. Net als bovenstaande schrijfster: geniet dr van, mijn moeder werd maar 48. Gelukkig wel de allerliefste schoonmoeder!!
BeantwoordenVerwijderenGroet
Roelien
Hahaha...leuk! Lekker van genieten!!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat ze er zo blij mee is!
Groetjes Thea♥
Geweldig!
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk.....lekker van genieten......ik wou dat.....knuffel Ria x
BeantwoordenVerwijderenOh wat schrijf je dit weer gezellig ,tip van de week ,maak toch eens een boekje met dit soort verhaaltjes ,volgens mij is dat een succes
BeantwoordenVerwijderenLieve groet
Ik sluit me aan bij mijn voorgangers, heerlijk geschreven! Ik had het laatst heel voorzichtig met mijn moeder over haar best wel volle appartement.. Als in, je snapt toch wel dat onze smaak anders is en dat wij niet alles gaan houden? Nee hoor, dat weet ik best, was het antwoord. Van mij mag alles in de container! Zucht... Ik heb maar niet geopperd dat ze zelf vast een beginnetje zou kunnen maken.
BeantwoordenVerwijderenEn ze worden met de dag eigenwijzer dus er tegenin gaan is geen optie. Wat is het toch leuk om door zo een verhaal over een simpel eethoek een glimlach om je mond te krijgen.
BeantwoordenVerwijderenZoals de humor op straat kan liggen zo ook onderwerpen om over te schrijven. liefs.
Heerlijk dat je moeder nog zo in is voor veranderingen...zowel met het wegdoen van spullen als met de aanschaf ervan. Ik hoop dat ze er nog lang van mag genieten!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Heerlijk verhaal! Geniet er van zo lang ze er is.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag, groetjes, Thea
haha wat een geweldig verhaal.
BeantwoordenVerwijderenha, ha, o zo herkenbaar :-) Ik heb er gelukkig ook nog een, 'n moeder van 80+
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Anita
Heerlijk hier hou ik van, mijn ouders hebben kennissen die ook 80+ zijn die hebben alles nog lekker geschilderd, nieuw behang en ook nog nieuw tapijt geweldig. Ze lieten alles trots zien alsof ze met hun eerste huis begonnen. Geweldig ook zoals jij het opschrijft. Gezellig weekend groet Petra.
BeantwoordenVerwijderenooh geweldig waar zou je die interieurgekte toch van geërfd hebben?
BeantwoordenVerwijderenennuh ik hoop dat ik ook zo blij ben met een nieuw stel op mijn 83e.
Fijn weekend
Yolanda
mooi,hoor!hou ze maar met u 2handjes vast want het zijn schatten-moeders!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal.en wat fijn dat je moeder zo gelukkig kan zijn met haar nieuwe tafel.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt helemaal gelijk, moeders zijn om van te houden en niet om te begrijpen!
BeantwoordenVerwijderenGeniet van haar zo lang het kan.
Groetjes Gea
Kan de keuze van je moeder wel begrijpen waarom ze het ene in huis weg doet en het andere juist graag wil hebben.
BeantwoordenVerwijderenMeestal puilen bij ons ouderen de kasten uit van serviesgoed,glaswerk,snuisterijen,linnengoed etc.etc.waar we het meeste zelden of nooit van gebruiken.
Het met warme hand aan je kinderen of andere die het willen hebben weg geven die er blij mee zijn is het mooiste wat er is.
Aan de andere kant is je moeder weer heel blij te maken met de meubels van haar vriendin.
Ze zal die mooier vinden dan haar eigen meubels die nou, neem ik aan plaats maken voor het andere.Er komt dus niks extra's bij in huis......op een nieuw tafelkleed na;-))
Wens jullie samen met moeder nog vele gezellige uurtjes aan tafel met thee en cake.
Fijn weekeind en liefs,Ger
Ach....wat mooi! En herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Helemaal mee eens. Wat heerlijk dat ze zo geniet van haar nieuwe tafel en de dingen die ze daarmee/voor wil doen. Fijn weekend. Groetjes Sandra
BeantwoordenVerwijderenBijzondere momenten om te koesteren en om te onthouden. Mooi dat je ons liet mee genieten.
BeantwoordenVerwijderenWhahaha heerlijk toch?! Ik zie het al allemaal helemaal voor me hoe je dit zo beeldend beschrijft, daarnaast heb ik je moeder en je zus ook al eens ontmoet ;). Je hebt trouwens nog altijd een leuk keetje wat je kunt vullen, komen we allemaal snel weer een keertje kijken en kopen hihi. Geniet maar heerlijk van elkaar! Dikke knuffels!
BeantwoordenVerwijderenHaha heerlijk die leive oude moeders. Ik heb er 2 een schoonmoeder en moeder. Heel herkenbaar dit! Ach en die stapel kopjes, wat fijn is dat! XX Esther
BeantwoordenVerwijderenWat mooi, ik moet er bij glimlachen. Misschien werkt het dus wel op alle leeftijden zo: het oude er uit, geeft ruimte voor iets nieuws. Iets om niet te vergeten.
BeantwoordenVerwijderenMooi en vooral heel lief!!!
BeantwoordenVerwijderenMooi verteld, en wat grappig dat je moeder nog in is voor iets nieuws, nadat ze zoveel heeft opgeruimd.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder van 95 is weer aan de zoveelste opruimronde bezig, ze gaat nl. in febr. 2017 verhuizen van een oud naar een spiksplinternieuw tehuis.
Fijn dat je moeder er zo van geniet en zo geniet jij er ook weer van.
Prachtig verwoord! En herkenbaar :-)))
BeantwoordenVerwijderenEn nee... vooral niet willen begrijpen :-)))
Geweldig!! Ben benieuwd hoe wij tegen die tijd zijn ;-)!
BeantwoordenVerwijderenWat weer geweldig verhaal.
BeantwoordenVerwijderenLeuk geschreven
Oh wat heb ik een hoop leuke blogjes van je gemist! Maar gelukkig kon ik weer helemaal bijlezen en ik heb weer van je genoten :-)
BeantwoordenVerwijderenOch Griekje en jij bij de therapeut; ja, dan is het wel even slikken als blijkt dat niet alleen Griekje dingen moet veranderen. Hoe gaat het met je roedelleidsterschap? Wil het al wat lukken? Niet in die lieve oogjes kijken op momenten dat je streng moet zijn want anders ga je misschien wel voor de bijl (en lig jij straks náást Griekje op de therapeutenbank :-)
Gefeliciteerd met je column in Metro! Wat leuk dat je zo ver bent gekomen. Heb je er nog leuke reacties op gehad? (wat zeggen de Mannen op Leeftijd er van? *Ü*)
De #ikeetgeendierendag bestaat bij ons al bijna 40 jaar en 7 dagen in de week. In het begin was het niet makkelijk (toen was er niets 'vegetarisch of vleesvervangend in de winkels te krijgen), we aten toen vooral veel linzen, bonen en noem maar op. Met al die internationale keukens/recepten van tegenwoordig is er gelukkig veel meer afwisseling.
Wat een prachtige foto van jou en je dochter 13 jaar geleden, schattig!
Een moeder van 80+; heerlijk herkenbaar, ik heb er van genoten!
Groetjes weer en graag tot de volgende keer!
Mijn schoonmoeder is nog steeds van het opruimen maar iets nieuws,, nee dat niet. Ze is erg gehecht aan haar pullen ook al valt het bijna uitelkaar en zit je op een bank waar de veren er bijna doorheen prikken...
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, dinah
Geweldig verhaal... en zo mooi je quote! De kopjes zijn nog veulseschoner!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk z'n moeder en probeer het maar niet te begrijpen hoor dat heb ik al lang opgegeven bij mijn moeder.
BeantwoordenVerwijderenZij heeft haar huisje nog vol staan met allerlei spulletjes en neemt ook nog dingen van iedereen aan die ze leuk vindt ook al is ze bijna 80.
Genieten toch als ze nog zo vitaal zijn en tijd tekort komen net zoals wij.
Ik moest wel lachen om je opmerking...ik probeerde tot de kern door te dringen. ...zo gaat dat hier ook ..hele verhalen voordat ze vertelt waar ze voor belt ...ook van genieten zolang je ze nog hebt!
Liefs Maia