Misschien ben ik 'bevooroordeeld' omdat ik uit de regio kom waar het verhaal zich afspeelt, maar los daarvan is het een prachtig verhaal dat iedere Nederlander eigenlijk zou moeten lezen, omdat de mijnindustrie zo'n bepalende periode voor ons land was. Vanaf de eerste pagina werd ik meegezogen in een schitterend verhaal over vriendschap, liefde, hard werken en ook verdriet.
Tegelijk met het leven in de mijnkolonies en het harde zwoegen ondergronds, beleef je het verhaal van Jack Vinders, een Limburgse volkszanger die in zo'n typisch mijnwerkersgezin ter wereld kwam. Zodra hij was geboren, werd er kritisch naar zijn handen gekeken. Ja, perfect voor het harde werken ondergronds!
Maar Jack, oftewel Sjaak, had hele andere plannen. Hij wilde cabaretier worden. En zanger! En daarbij bleek hij ook nog op jongens te vallen. Toen hij de huisarts dit toevertrouwde, werd hij opgenomen in het ziekenhuis in Kerkrade. Drie weken absolute rust. Met valium moest hij 'genezen'.
Na die tijd negeerde zijn familie hem compleet. Je voelt de eenzaamheid van de hoofdpersoon, maar ook de worstelingen van zijn dorpsgenoten. Mannen werkten zes, soms zeven dagen ondergronds en vrouwen droegen zorg voor hun grote gezinnen. Tijdens het 'houwen' in de ondergrondse, nauwe gangen, nuttigden de mannen liggend hun lunch. Ik kende de verhalen allemaal wel, maar toch ga je er opnieuw over nadenken, temeer ook omdat onder ons huis een mijngang liep. Het blijft raar te denken wat er zich allemaal afspeelde, zo'n 600 meter ondergronds.
Los van het verhaal heeft schrijfster Marcia Luyten een geweldige stijl van schrijven. Ze maakt zinnen die ik soms twee of drie keer las, zo mooi. Het is geen moment saai en op het einde komt nog een mooie wending die Sjaak toch weer anders naar zijn familie laat kijken.
Iets meer dan vijftig jaar geleden sloten de laatste mijnen, niet eens zo heel lang geleden. De mijnwerkers, die eerst de helden van het land waren, werden overbodig nadat in Slochteren een gasbel was ontdekt. Werkloosheid, armoede, drugverslaving... het zijn problemen die toen de overhand namen en nu nog doorspelen. Het laat me op een andere manier naar deze regio kijken.
Lees het vooral zelf. Het is beslist de moeite waard!
Liefs
Carolien
Het lijkt me inderdaad een prachtig hoek (ook al kom ik dan uit de Noordkop *Ü*).
BeantwoordenVerwijderenIk heb de titel en schrijfster opgeschreven. Dank je wel voor de tip!
Groetjes weer
Ik ben benieuwd wat je ervan vindt. laat het me eens weten :)
VerwijderenHé, leuk dat jij er ook over schrijft, ik ook op mijn andere blog schrijfselsvanmij.wordpress.com. Ben ook naar de lezing door Marcia Luyten geweest.
BeantwoordenVerwijderenHelaas heb ik die lezing gemist, ik was er graag bij geweest!
BeantwoordenVerwijderenEn weer staat er een boek op mijn lees-lijstje. :-)) XX Esther
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt mij een mooi boek, maar er komt al heel lang bij mij weinig van lezen. Best jammer! Bedankt voor je tip.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Deze wil ik ook wel eens lezen... mijn roots liggen ook in de mijnstreek. De Belgische dan wel... en ook onder ons huis liepen mijnengangen. :-) Dankjewel voor de tip,Lien.
BeantwoordenVerwijderenOok ik kom van oorsprong uit Zuid- Limburg, was net als jij gegrepen door het boek, een absolute aanrader.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het delen. Dit oort boeken lees ik het liefst, verhalend over het echte leven en onze eigen geschiedenis. Ik ben nogal claustrofobisch en hapte al naar adem bij je omschrijving. Wat een levens.
BeantwoordenVerwijderenDat lijkt me inderdaad een prachtig verhaal.
BeantwoordenVerwijderenAltijd zo jammer als je zo' n mooi boek dan uit hebt vind ik.
Zeker voor jullie daar in Limburg zal het veel herkenning zijn.
Verhalen die jullie ouders en voorouders beleefd hebben.
Groetjes Maia
Oh dit lijkt me ook prachtig zo te lezen ,mijn opa en oom waren mijnwerker ,dus ja ik ken die verhalen ook ,ga het even opzoeken ,leuk
BeantwoordenVerwijderen