Een gender-gevalletje

Deze week las ik ergens het begrip 'gender disappointed'. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het betekent dus dat je teleurgesteld bent over het geslacht van je nazaat. Dat je dus een jongetje wilt en een meisje krijgt. Of andersom.

Hier heerste deze week het tegenovergestelde van 'gender disappointment'. In het kippenhok nog wel. Tienerdochter en ik willen al langer graag een haan, maar dat ziet B niet zitten.
Iets met overlast voor de buren en kippen die dan constant broeds zijn en niet meer van het nest afkomen.
Maar ik vind dat gekraai zo mooi, zo mindful!

Als compromis mochten er vorig jaar wel twee kippen bij. Croky en Sprietje (links).

Maar Sprietje ontwikkelde zich begin dit jaar wel erg gestaag. Poten werden langer en de veren ging meer rechtop staan. Het was vooral ook het gedrag dat veranderde. Borst vooruit en als ik de kippen ging voeren, ging zij (hij?) er pontificaal voor staan om ze te beschermen.

Toen wist ik het zeker: dit is een haan!
Maar ik heb het niet hardop durven uitspreken.
Tot gisteren. Hij verraadde zichzelf. Toen wij nog in bed lagen, kraaide hij uit volle borst de dag tegemoet. B draaide zich om in bed. Ik jubelde inwendig.

Dus Sprietje is nu omgedoopt tot Pietje.
Of liever.... Piet.

En een gezinslid doe je niet zomaar weg, toch?
Vanaf nu geen wekker meer nodig!

Fijn weekend,
Carolien