De onzekere trekjes van dochterlief zouden een spiegel voor mezelf moeten zijn. Want ze kopieert puur mijn gedrag. Al zolang ik me herinner is onzekerheid iets dat onherroepelijk met mij is verbonden. "Wat vinden mensen van mij? Staat dit wel? Is die tekst wel goed genoeg? Heb ik geen stomme indruk achtergelaten?"
Ik ben bezig in het boek PRFCT (een handleiding voor meer zelfvertrouwen) en als opdracht moet ik mijn gedachten opschrijven die me doen wankelen. Nou dat zijn er veel. Of het nu gaat om het moederschap, mijn werk, met vriendinnen, ik twijfel altijd of ik het goed doe.
Vorige week moest ik een persbericht schrijven over een crisissituatie op het werk. Ik legde het voor aan onze nieuwe bestuursvoorzitter en hij krabde achter zijn oor. "Ik wil er even nog naar laten kijken door de communicatiespecialist waar ik jaren mee heb samengewerkt" zei hij en mijn stemmetje draaide gelijk op volle toeren. "Zie je wel, hij vertrouwt het niet. Het is prutswerk" flitst er dan door me heen. Terwijl ik ook gewoon had kunnen denken: "Logisch, zou ik ook doen als bestuurder. Hij kent mij nauwelijks, maar weet daarentegen precies wat hij aan zijn oude adviseur heeft." Die adviseur vond het overigens prima, maar complimenten blijven niet hangen.
\
In het boek PRFCT is de boodschap dat je je gedachten niet serieus moet nemen. Want je brein kent geen verschil tussen gedachten en realiteit. Dus als je steeds denkt 'ik kan dit niet' , dan gelooft je brein dat en ga je er ook naar handelen. Klinkt logisch toch? Nu nog in de praktijk brengen...
Een mooi voorbeeld vond ik dit: we hebben allemaal leren fietsen omdat we een ouder of ander persoon naast ons hadden die in ons geloofde. Die bleef herhalen: je kunt het. Want anders hadden we na 2 keer vallen vast gedacht: dit wordt nooit iets.
Het boek gaat verder dan meer zelfvertrouwen, het laat je ook nadenken wat voor jou belangrijk is. Het wordt luchtig beschreven. De mensen die jou energie geven zijn bruistabletjes en de mensen de energie kosten zijn de zuigtabletjes. En je moet je vooral omgeven met die eerste categorie.
Ik zal niet zeggen dat ik nu bruis van zelfvertrouwen na het lezen van dit boek, maar ik ben me er wel veel meer van bewust hoe ik denk. Dat vind ik het fijne aan zelfhulpboeken als deze, je wordt er weer even aan herinnerd hoe het ook kan. En het is geen zweverig boek dat zegt dat je tien keer per dag tegen je spiegelbeeld moet zeggen hoe geweldig je bent, want daar geloof ik niet in.
Nu ben ik wel benieuwd. Heb jij veel zelfvertrouwen?
Liefs,
Carolien
Ik hou mezelf altijd voor; Esther, geloof niet alles wat je denkt! ;-) XX Esther
BeantwoordenVerwijderenDat is precies wat het boek zegt. Goed bezig dus!
VerwijderenIk ben opgevoed met: Als je iets graag wil dan kun je het. En dat heeft mijn zelfvertrouwen doen groeien. Ook al kun je alles wat je zou willen niet perfect. Maar perfect is niemand en ook dat geeft zelfvertrouwen.
BeantwoordenVerwijderenKlopt helemaal!
VerwijderenNee, total niet :)
BeantwoordenVerwijderenKlinkt als een geweldig boek!
Is het ook!
Verwijderenjammer genoeg niet. Lijkt me heerlijk om daar heel veel van te hebben. Heb net een cursus mindfulness gedaan, dat geeft ook stof tot nadenken, ook over zelfvertrouwen en opkomen voor jezelf. Voor mij belangrijke zin: "wat wil ik" (= keuzevrijheid).
BeantwoordenVerwijderenMindfulness heb ik ook gedaan, daar zit inderdaad ook wel een stuk zelfvertrouwen in. Ik heb er veel aan gehad!
VerwijderenNee, maar het neemt wel toe naar mate ik ouder word
BeantwoordenVerwijderenDat is dan een fijn vooruitzicht! :)
VerwijderenBen meestal redelijk mezelf ja...dat heeft ze voor en tegens hoor....soms flap ik er van alles uit...en dat kan niet altijd 🤔😳 hihihihi.....liefs Ria 💕💕
BeantwoordenVerwijderenNee, niet veel maar het wordt met de tijd wel beter......
BeantwoordenVerwijderenawesome article.
BeantwoordenVerwijderenthanks for sharing and have a nice day :)
Had erg weinig zelfvertrouwen. Nu gaat het beter. Komt denk ik door het lezen van zelfhelpboeken en naarmate je ouder wordt relativeer je ook meer. Dat helpt ook!
BeantwoordenVerwijderenJa wijsheid komt met de jaren zeggen ze he? Liefs!
VerwijderenJa meestal wel maar ik geloof dat dat boek toch ook nog steeds nuttig voor mij zou zijn :).
BeantwoordenVerwijderenGroeten Sandra
Ik ben dol op bruistabletjes en dan gaat het ook goed met mijn zelfvertrouwen, teveel zuigtabletten doen mij soms nog wel eens een tuimelaartje zijn.
BeantwoordenVerwijderenX Es
Haha dat zeg je goed, herkenbaar!
VerwijderenMwah, dat kan wel beter. Daarom kllikte ik ook op de titel van de post. Die vond ik herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenWhahahaaa! Bruistabletjes en zuigtabletjes! :-))))
BeantwoordenVerwijderenMijn zelfvertrouwen is groot, maar als ik me (zoals nu) op nieuw terrein begeef, wil mijn hoofd nogal eens twijfelen aan mijn hart. Met de nodige ellenlange maalsessies tot gevolg...