Ik besluit hem te negeren en rol mijn matje uit. Maar op dat moment wordt een conference call gestart. Eén voor één loggen zijn collega’s in met veel kabaal. Net als op mijn werk is er altijd eentje waarbij het inloggen niet lukt en die even gebeld moet worden en dan heb je nog de persoon die steevast de leiding neemt. De voorzitter die zichzelf graag hoort praten. “Oké, ik hoor hier twee parallelle lijnen” vat hij het gesprek al gauw samen en dat is het moment waarop ik besef dat dit geen goede yogaplek is voor vandaag.
Ik loop naar onze woonkeuken waar ook een laptop raast. Dochterlief zit aan de keukentafel en volgt een online aardrijkskundeles. “Hij heeft me op afwezig gezet” roept ze verontwaardigd als ik de keuken binnenloop. “Wie” vraag ik terug. “De aardrijkskundedocent! Hij noemde alle namen en als je jouw naam hoorde moest je ‘ja’ zeggen, maar mijn microfoon deed het niet en nu denkt hij dat ik de les niet volg en heeft dat genoteerd.” Ze ramt hard op de toetsen alsof daarmee alle problemen worden opgelost. “Stuur even een chatbericht” stel ik voor. “Dan leg je het kort uit.” Met grote ogen kijkt ze me aan. “Dat doet echt niemand!”
Ik loop door de achterdeur naar buiten en rol de mat uit over het gras. Ik voel gelijk de rust en hoor alleen de vogels wat fluiten. Maar het is koud en het gras is nog vochtig. Ook geen goed idee. Ik ga toch even liggen en kijk naar de lucht. Ik verlang naar de woensdagen die nog echt van mij waren. Wat ooit ons huis was lijkt nu meer op een veredelde kantoortuin, compleet met gestresste ‘collega’s’ en heel veel ruis.
Morgen kan ik weer naar kantoor. Een beetje rust in barre tijden…
Ja het zijn rare tijden die enige aanpassingen vereisen :-)
BeantwoordenVerwijderenIk snap dat het niet leuk voor je was dat je nu niet aan je rustige yogamoment toekwam, maar het was wel leuk om te lezen.. ;o)
BeantwoordenVerwijderen:-)
VerwijderenIk kwam op het geniale idee om kantoortje op zolder te maken voor hem. Ik had het anders echt niet volgehouden en hij ook niet. Het werkt perfect zo.
BeantwoordenVerwijderenWat een goed idee, we hebben alleen helaas geen zolder en/of kantoortje in huis. Misschien kan hij naar de pipowagen verhuizen?
Verwijderensterkte!
BeantwoordenVerwijderenthuis werken ging prima maar wat was het saai. Deze week een kantoorweek en dat vind ik veel fijner. Als ik dan, zoals vandaag, mijn vrije dag heb is het ook echt een vrije dag. Bij het thuiswerken loopt privé en werk toch wel erg in elkaar door vind ik.
BeantwoordenVerwijderenJa heel herkenbaar, ik vind het op zich ook niet erg om naar kantoor te gaan. Lijkt het leven nog een beetje normaal...
VerwijderenHahahaha! Gelukkig zijn onze kinderen al lang uit huis. Manlief werkt ook van thuis maar hij heeft de logeerkamer omgetoverd tot bureau. Geen "overlast" dus. ;-)
BeantwoordenVerwijderenhaha. Mijn man werkt nog op kantoor in zijn eentje bijna maar daarmee is de beneden etage van mij want ik werk wel vanuit huis. Ik vrees alleen dat onze wifi binnenkort overspannen ermee stopt want op de eerste etage en op zolder wordt ook fanatiek op toetsen getikt en tegen schermen gepraat. Wat kan je leven ineens op zijn kop staan. Veel succes met je yoga.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sandra
Haha wat een speurtocht omje matje neer te kunnen leggen!
BeantwoordenVerwijderenHier gaat het al net zo. Man is gelukkig met vervroegd pensioen en is aan de klus. De kinderen studeren af allebei en dochterlief zit met mij aan de keukentafel die hier nu ook als een kantoor er uit ziet. Met school doen we vergaderingen/ overleggen via teams dan vlucht iedereen ook de keuken uit. Morgen vroeg vakantie voorbij dus om 10 uur weer allemaal online grrrr ik luister en ( kom dus niet in beeld maar inderdaad het zijn altijd dezelfde die praten...na een uur denkkracht dan vaak....wat is er nu eigenlijk belangrijk geweest haha
Groetjes Maia