Vorig jaar rond deze tijd, postte ik voor het eerst voorzichtig iets over corona. Ik had het een tijdje weten te vermijden omdat ik dacht dat het wel over zou waaien. Bovendien wilde ik mijn blog voor leuke dingen bewaren. Maar we kwamen er echt niet meer omheen en het was bijna raar er niet over te schrijven.
Onze stagiaire had er ook al last van. Hij zag op de etalageruit van een kledingzaak een poster met 'winactie' en hij las: vaccinatie. Als je maar lang genoeg met iets bezig bent komt dat vanzelf. Het doet me denken aan de tijd dat ik zwanger was en we langs een weg reden met daarop een bordje: 'zachte berm' en ik las 'harde buik'.
Ik weet eigenlijk niet waar ik met deze post naartoe wil. Het lijkt alsof ik er zwaar onder lijd, maar dat is niet zo. Het zijn eigenlijk zomaar wat overpeinzingen in deze tijd. Het verbaast me ook hoe snel je went aan een nieuwe situatie. Ik zie mezelf nog voor het eerst met een mondkapje op de winkel ingaan. Ik had het gevoel dat ik voor schut liep, en dat iedereen naar me keek. Inmiddels vergeet ik het zelfs soms af te doen. Zit ik in de auto en heb ik het nog om, zo 'gewoon voelt het al.
Ik lees op dit moment het boek 'dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt' en daarin staat ook dat jouw gedachten bepalen wat je om je heen ziet. Ben je veel met negatieve dingen bezig, dan zie je ze ook om je heen. Maar hoe kunnen we nu NIET aan corona denken als het overal om ons heen aanwezig is? In het straatbeeld, op tv....
En zeg eens eerlijk... wat zag jij in bovenstaande foto? Een paardenbloem of een uitvergrote corona-bacterie?
Liefs,
Carolien
Gelukkig zie ik toch een mooie paardebloem met dauwdruppeltjes i.p.v. het corono-virus. Ik blijf mij verbazen hoe snel sommige dingen wennen.
BeantwoordenVerwijderenJa klopt, bizar he?
VerwijderenOh gelukkig zag ik een vochtige bijna uitgebloeide paardebloem! ;o)
BeantwoordenVerwijderenMaar ik begrijp wat je schrijft en herken er een heleboel in; die eerste keer met het mondkapje op buiten...ik voelde me alsof ik China of Japan was. En inderdaad denk ik bij 'pre-corona'beelden vaak: ze passen niet genoeg op! Of je realiseert je ineens dat je naar iets 'ouds' zit te kijken terwijl je even het gevoel had dat je naar iets actueels of nieuws zat te kijken.
Het 'nieuwe normaal' is al zo gewoon geworden dat een heleboel automatisch gaat. Soms stoor ik me aan mensen die nu nóg niet weten hoe ze moeten handelen, maar dan bedenk ik me dat ze het misschien net even vergeten waren? Of misschien aan iets ernstigs dachten?
Hoe lekker was het vorig weekend toen het hele land in de ban van de winter was en het woord corona (bijna) niet meer gehoord werd; het was een heerlijk mentaal uitje. Maar nu gaan we weer vol goede moed verder in ons 'nieuwe moraal' en mét coronakapsel; nog even en dan kan ik mijn haar vlechten (hihihi)
Dat zeg je mooi: een heerlijk mentaal uitje die kou. Misschien nu dit weekend het voorjaarsgevoel?
Verwijderenpaardenbloem, oef!
BeantwoordenVerwijderenGeslaagd :)
VerwijderenGelukkig zag ik de bloem. Wat jij beschrijft over het nieuwe normaal, ervaar ik net zo. Als op tv mensen (te) dicht bij elkaar komen. Maar bijvoorbeeld ook vanmorgen, toen 4 70-plussers met elkaar door de gezamenlijke tuin liepen en vervolgens bijna een half uur lang hebben staan kletsen, lekker in het zonnetje, maar met nog geen 30cm afstand tot elkaar. Mijn dochter en ik stoorden ons er beiden aan, want deze oudere buurtjes zijn nu net degenen waar we het allemaal voor doen, en zij houden dan niet eens afstand?! Blijkbaar hebben zij niet dat nieuwe-normaal-gevoel waardoor je automatisch afstand houdt.
BeantwoordenVerwijderenVreemd he, hoe iedereen er anders in staat!
VerwijderenGelukkig zag ik de paardenbloem....maar achhh Meis wat een moeilijke tijd...als ik dan s’avonds met Leaf haar laatste rondje loop....voel ik mij zo alleen en verdrietig in die vreemde stille wereld...ik vind het zo zwaar allemaal...liefs fijn weekend 🍀💕🍀
BeantwoordenVerwijderenJa voor jou is het zeker zwaar nu zo alleen. Hopelijk wordt het snel beter!
VerwijderenHallo Carolien.
BeantwoordenVerwijderenStom maar ik zag gewoon een ,mooie foto. Jou woorden zouden de mijne kunnen zijn, ik ervaar en onderga het op dezelfde manier. Fijn weekend. Groetjes van Brigit
Mooi geschreven! Herken het wel.
BeantwoordenVerwijderenIk zag een mooie foto van een bloem. Moest wel even een tweede keer kijken om te zien wélke bloem het was ;-)
Zeker herkenbaar. En inderdaad door de titel van jouw blog zag ik er direct het coronavirus in door je laatste opmerking keek ik nog en keer en zag toen pas dat het een paardenbloem was. Hoe je gedachten met je aan de haal kunnen gaan.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend.
Groetjes Sandra
Gelukkig zag ik de paardenbloem ☺️
BeantwoordenVerwijderenMaar eh... ik snap de winactie/vaccinatie helemaal.
De grootste uitdaging van deze tijd vind ik om bij je eigen waarheid te blijven en je niet mee te laten slepen door angst of boosheid. Gelukkig lukt dat redelijk, al slinger ik af en toe als een ‘Jack in the box’ op en neer.
Liefs,
Sandra
Ik keek wel even nieuwsgierig naar de foto, ziet het virus er zo mooi uit?
BeantwoordenVerwijderenJe hebt weer boeiende gedachten over dit onderwerp.
Liefs.
Toch wel een paardenbloem hoor. Misschien is het niet slecht om het van je af te schrijven op je blog. Corona is niet meer weg te denken in ons leven, het hoort bij het dagelijkse leven. En ja, leuke posts zijn het niet altijd maar misschien help je er anderen wel mee. Ikzelf ben vanaf het begin van de coronacrisis een dagboek begonnen op mijn blog en daar heb ik nog geen spijt van want weet je, op de duur vind je ook daar leuke dingen om over te schrijven. Liefs!
BeantwoordenVerwijderen