10 jaar bloggen

En dan is het zover... mijn blog bestaat tien jaar! Het voelt toch wel een beetje als mijn kindje. Want wat heb ik veel verhalen aan het scherm toevertrouwd. Zeshonderdvijfentwintig om precies te zijn. Het was voor mij een feestje om weer eens door die oude schrijfsels heen te scrollen. Een aantal van die berichten zal ik hier met jullie delen.

2011 * Het jaar waarin ik de eerste stappen in blogland zette. Ik had geen idee hoe en wat, dus plaatste af en toe maar wat foto's, met weinig tekst. Niet-blogwaardig, maar ja, alle begin is moeilijk zullen we maar zeggen.

Dit was mijn allereerste blogpost! Hierin liet ik aan de hand van foto's de komst van de pipowagen zien. Ik deelde met jullie hoe het was om veertig te worden. Klonk toen ongelooflijk oud, nu piepjong :)

2012 * Net als mijn blog kreeg ook de Pipowagen meer swung :)

Ik ging ook meer schrijven en gaf steeds vaker een persoonlijk kijkje in mijn leven. Deze blogpost vond ik wel grappig om te lezen, vooral omdat deze inmiddels gedateerd is (met Senseo-apparaat én Dolce Gusto!) 

Ik kwam steeds meer creatieve mensen tegen en werd ook gevraagd voor leuke projecten, zoals deze. En als er een leuke challenge voorbij kwam, deed ik mee.

In 2013 besloot ik 29 dagen langs iets weg te geven. En ik moest loslaten als het om het ouderschap ging. Ik dacht dat ik een cursus Gelukskunde nodig had, maar vond het echte geluk in een heuse bloemetjesbroek :)

Ik organiseerde een Dag van de Post waarbij ik iedereen opriep een foto van zijn brievenbus te maken (en daar werd massaal gehoor aan gegeven). 

In 2014 maakte ik een hele mooie schommel, al zeg ik het zelf. En dankzij deze Griek schommelde mijn humeur soms wel eens...

Ik besloot in het begin van 2015 even niets te kopen en ging mijn eigen groente verbouwen. De keet werd intussen omgetoverd tot winkeltje en niet veel later organiseerde ik voor het eerst Kitsch in de Keet.

Ik observeerde in 2016 het gedrag van mijn dochter en beschreef acht levenslessen die voor mij werkten (en nog)!  Ik liet me inspireren door mannen op leeftijd en was met mijn hoofd in de wolken. Voor het eerst werd de Pipowagen een kerstkeet. 

2017 was het jaar dat ik  Sjoerd redde uit de klauwen van een bende honden en in 2018 gaven de Stagiaires op mijn werk vaak stof tot bloggen. En na jaren ging ik weer eens ouderwets picknicken. 

Ik kreeg mijn eigen column in ons zorgmagazine. Dit was de eerste die ik schreef en dit de meest indrukwekkende.

Ik schreef in 2019 een brief aan mijn tienerdochter en 2020 eentje aan Sinterklaas. We werden overvallen door corona en gingen met z'n allen thuiswerken. In die lockdown maakte ik een Museun van mezelf (je moet toch wat) en adopteerden we Ceesje. 

Tja, en de rest is eigenlijk nog vrij recent! 

Iedereen bedankt voor het delen van herinneringen in een eerdere oproep, bedankt ook voor het liken, lezen en reageren! Op naar de volgende tien jaar :)

Liefs,

Carolien