De soepen van Polly

Toen ze na een herseninfarct twee jaar geleden nagenoeg blind werd, vond de 79-jarige Polly in Heerlen het niet meer verantwoord om voor zichzelf te koken. Tegelijk had ze meer dan ooit de behoefte om goed voor zichzelf te zorgen met verse groenten. Dus leeft ze nu voornamelijk op soepen, "want die kunnen niet zo gemakkelijk aanbranden" redeneert ze. Het liefste deelt ze die soepen met iedereen om zich heen.

Een zieke onderbuurman, een kennis die de computer repareert: iedereen in Polly’s buurt kan rekenen op een kop verse soep met kruiden die ze op haar balkon kweekt. Ook de meisjes van de thuiszorg gaan niet de deur uit zonder een kop soep. Vandaag staat de tomaten puntpaprikasoep op het menu. “Ik noem hem ook wel eens mijn vitamine C-soep” vertelt Polly al roerend in de pan. “Ik maak elke soep op gevoel. Ik zie nog maar voor 0,2 procent. Door mijn slechte zicht werk ik veel op de tast. Bij het snijden van de tomaat voel ik waar de kroon zit en weet ik waar ik moet snijden." Wat het geheim is van haar soepen? “De liefde die je erin stopt” vertelt ze. “Dat proef je terug. En verder: welke soep ik ook maak: er gaan altijd twee aardappeltjes in. Die zijn neutraal van smaak en een uitstekend bindmiddel.”

“Welke soep ik ook maak, er gaan altijd twee aardappeltjes in.”

Intussen krijg ik zelf een grote kom courgetteroomsoep voorgeschoteld. "Als je piano speelt doe je dat toch ook niet voor jezelf? Dan wil je anderen laten meeluisteren! Zo zie ik dat ook met mijn soepen. Ik word er blij van als anderen mee genieten. En samen eten verbindt...” benadrukt ze.

"Je moet vooral blijven kijken naar wat wél nog kan". Dat is het levensmotto van Polly. Met een artikel in ons magazine hoopt ze andere alleenstaanden ook te motiveren goed voor zichzelf te blijven zorgen. Haar thuishulp staat er trots bij te kijken. Zij was diegene die mij had gemaild met het verhaal over Polly. En terwijl ik haar spreek besef ik dat ze zelf ook een bijzonder verhaal met zich meeneemt. Gevlucht uit Angola kwam ze in Den Haag terecht waar ze een aantal jaren in een asielzoekerscentrum leefde met haar twee kleine kinderen. Van oorsprong heeft ze maatschappelijk werk gestudeerd aan de universiteit. Om werk te krijgen adviseerden ze haar naar Friesland of naar Limburg te gaan. Ze koos voor het laatste en werkt nu in onze zorgorganisatie. Omdat haar diploma hier niet rechtsgeldig is, kiest ze voor de hulp bij het huishouden, ook om de taal goed onder de knie te krijgen. "Mevrouw is zo goed bezig" straalt ze en lijkt haar eigen geschiedenis even te vergeten. "Inmiddels maak ik de soepen zelf thuis ook!" 

Het was dus een bijzondere ontmoeting. Twee mensen met ieder hun eigen verhaal, maar die met elkaar verbonden zijn door eten. Ik kreeg al die culinaire geheimen op handgeschreven briefjes mee naar huis. Wat een cadeautje! Eenmaal thuis besloot ik de Vitamine C soep ook zelf te maken; hij was heerlijk.

En omdat Polly graag haar recepten deelt, laten we jullie mee genieten!

Liefs,
Carolien

Vitamine C soep ( tomatensoep met zoete puntpaprika)

Ingrediënten:

1 pond tomaten

3 puntpaprika’s

1 ui

1 teentje knoflook

1  grote aardappel

2 groentebouillonblokjes

1 pepertje

Werkwijze:

Doe een scheut olijfolie in een soeppan. Fruit hierin de grote ui, daarna de knoflook. Snijd de puntpaprika in blokjes en laat deze mee fruiten. Voeg daarna ook de blokjes gesneden tomaten toe voor ongeveer 5 minuten. Blus af met een liter heet water. Voeg de aardappelblokjes, de groentebouillon en een pepertje of gewone peper toe. Voeg hieraan nog een mespunt tijm en een theelepelpunt rozemarijn toe en laat alles 30 minuten pruttelen. Pureer de soep met een staafmixer en maak af met een beetje crème fraiche.