De neus vol....

Ook zo coronamoe? Vanavond weer een persconferentie, ben benieuwd wat de nieuwe maatregelen ons gaan brengen. Op mijn werk is het alleen maar crisiscommunicatie. De ene nieuwsbrief na de andere om met medewerkers te communiceren over alle regels.

"Kun je ook nog een stukje opnemen over het foutief gebruik van de mondkapjes" vroeg mijn manager. Het blijkt dus dat in de praktijk de mondkapjes wel gebruikt worden, maar niet persé op de plek waar ze thuishoren. Van bungelend aan een oor tot onder de neus. 

Dat bracht me op het idee deze foto op te nemen.

 

Ceesje weet wel hoe het moet en is daarmee in één klap beroemd binnen de zorg. 

Eigenlijk had ik gehoopt in deze periode van het jaar met hele andere dingen bezig te zijn, zoals de intocht van Sinterklaas of de eerste kerstmarktjes afstruinen. Maar dat zit er nog niet echt in. Dan maar thuis wat freubelen. 

Nu het Roemeentje toch begint te wennen aan zijn rol als fotomodel besloot ik maar meteen door te pakken voor de jaarlijkse kerstkaart. 

Ik had dit leuke idee op Pinterest gezien: 

Piece of cake leek me! Gewoon een dotje stroop op die neus en deppen in sprinkels. Het eerste obstakel was het vinden van die bolletjes in kerstkleuren. Uiteindelijk iets gevonden dat erop leek. 

Obstakel 2:

De Griek wil alle aandacht en duwt Ceesje naar de achtergrond. 

Dus besloot ik maar met haar te beginnen. 

Obstakel 3:

De stroop is reuze lekker en wordt er gelijk afgelikt, waardoor er nog maar een paar bolletjes blijven zitten:

Obstakel 4:

De bolletjes verkleuren omdat ze nat worden en de stroop zit inmiddels op mijn telefoon. Het model blijft vervolgens likken.

Het verloopt dus allemaal erg ... uh... stroperig.....

Toch maar overstappen op een ander model, maar ook die vindt de opdracht om niet te weerstaan.

Na een uur nog geen kerstfoto en de honden hebben een overschot aan suiker binnen. Weer braaf terug naar mijn corona-nieuwsbrieven.

We hebben er allemaal een beetje de neus van vol....