365 dagen ontspullen

In mijn eerste blogpost van dit jaar vertelde ik al even over dit impulsieve idee. Elke dag doe ik 1 ding weg. Driehonderdvijfenzestig dagen ontspullen. Om mijn opdracht kracht bij te zetten, las ik (eindelijk!) het boek van Marie Kondo. En of het zo moest zijn, kreeg ik vanuit mijn werk de opdracht om een opruimcoach te interviewen. Vandaag deel ik hier mijn ervaringen tot nu toe.

De meest gestelde vraag die ik krijg is: heb je dan echt zoveel spullen?
Over dat antwoord kan ik kort zijn.

Ja.

Jarenlange kringloop- en rommelmarktbezoekjes eisen hun tol en opruimpogingen in het verleden waren veel te soft. Met zinnetjes als 'dit komt vast ooit nog wel eens van pas' had ik steeds een smoesje paraat om dat ene potje of vaasje toch nog even te bewaren. Maar mijn hoofd is druk en ik verlang naar minder. Dus ook minder spullen.

Ik wilde de eerste dagen al even uitstellen omdat ik op een vakantieadresje verbleef. Maar toen bedacht ik: ontspullen kan ook vanuit je koffer. En dus besloot ik het boek en de legpuzzel die ik mee had genomen weg te doen. Eenmaal thuis ging ik met frisse moed verder. Van kerstboompjes tot anti-schrokbakken voor de honden. En ik bleek 5 sets aan pannenlappen te hebben.

Ook ging ik gelijk aan de slag met wat grotere objecten: de hondenbuggy die we welgeteld twee keer hebben gebruikt ging naar een nieuwe eigenaar en de oude caviakooi naar de dierenopvang. 

Intussen las ik dus de Kondo-methode. Ik bleek het helemaal fout aan te pakken.

"Ga niet kris kras door je huis lopen dingen wegdoen' sprak de Japanse me streng toe. Ik besloot het vervolgens per kamer aan te pakken, maar een hoofdstuk verder schreef ze:

De grootste fout die mensen maken is het opruimen per kamer aan te pakken. Je moet het per productgroep aanpakken. Dus stel je gaat je boeken wegdoen, dan verzamel je alle boeken die je in huis hebt. Die leg je op de grond of op een tafel voor je neer en je neemt ze allemaal een voor een in je handen. Pas dan beslis je welke weg gaat en welke niet. Voel je geen spark of joy? Dan kan ie gerust weg.

Mijn eerste reactie was: je bewaart toch alle zelfde soort spullen bij elkaar? Maar toen keek ik kritisch naar mijn eigen huis en kwam erachter dat het bij mij niet zo werkt. Neem de kerstspullen. Een deel ervan bewaar ik in de kelder (kersthuisjes en ballen), een deel in de verwarmingskelder (lichtjes), een deel in de meterkast (kribbe), een deel in de woonkamer (tafellakens). Waarom heb ik dat ooit zo gedaan? Was het niet handiger alles bij elkaar te zetten? Hetzelfde geldt voor boeken. Natuurlijk heb ik een boekenkast in de kamer, maar ik bewaar ook boeken in de keuken, op de kamer van dochterlief en de sportkamer.  Logisch? Nee. Maar op de een of andere manier is het zo gegroeid.

Tip: Sorteer per categorie, niet per plek. 

Ik wilde al meteen ijverig aan de slag, maar weer kwam ze met een andere aanpak. 

Gooi eerst alles weg wat weg kan. daar mag je een half jaar over doen. Daarna ga je pas reorganiseren.

Oké... voorlopig loop ik dus als een soort kip zonder kop door mijn huis en kies willekeurig spullen die weg gaan. En stiekem doe ik dat wel een beetje kamer voor kamer. Over een half jaar kijk ik dan wel hoe ik de boel opnieuw organiseer.

De Nederlandse opruimcoach was een stuk nuchterder. 

Tip: Bewaar de spullen daar waar je ze gebruikt.

Er zijn mensen die bijvoorbeeld knutselen in de keuken. Bewaar die spullen dan niet in een hobbykamer, maar berg ze daadwerkelijk in je keuken op. Wel zo handig.   

Dan weer een tip van Marie Kondo (haha mijn structuur van schrijven is al net zo onsamenhangend als de spullen in mijn huis)

Tip: Opruimen moet je leren. Doe het niet elke dag (dat geeft een jojo-effect) , maar maak er een speciale gebeurtenis van. (Hier ga ik dus weer de fout in met mijn elke dag iets wegdoen).

Tip: Visualiseer hoe je wilt dat het eruit gaat zien.

Tip: Stop met het bewaren van lege dozen, ondefinieerbare kabels en oude rekeningen.

Al mijn lege telefoondoosjes en dergelijke moesten eraan geloven!

Tip: Neem elk object in je handen en voel of je er blij van wordt

Dus niet je kledingkast opentrekken en er een vluchtige blik op werpen. Nee alles eruit en door je handen laten gaan!

Tip: Begin met de gemakkelijke categorie zoals kleding of boeken. Bewaar persoonlijke bezittingen tot het laatst.

Tip: Laat je familie er niet mee bemoeien.

Dit vind ik persoonlijk wel een goeie. Want mijn huisgenoten zijn erg van het bewaren dus ik betrek ze liever niet hierbij.

Tip: Ga niets verkapt bewaren.

Zo wilde ik B. een leeg blikje geven dat ik zonde vond om weg te doen. Kun jij dit in de garage gebruiken voor je spijkers, probeerde ik. Maar hij hoefde het niet. Gelukkig, want dat mag ook niet. Dan zadel je iemand anders ermee op en blijft het toch in/rond je huis aanwezig.  

Tip: Bewaar seizoenskleding niet apart

Hier ben ik het niet mee eens. Ik bewaar de zomer (of winter)kleding in koffers in een bergruimte en dat werkt prima. Anders raakt mijn kast veel te vol. 

Door op te ruimen kom je erachter waar je van houdt en wat je nodig hebt. Onze bezittingen vertellen heel duidelijk de geschiedenis van de beslissingen die we hebben genomen. Die wijsheid wil ik dan wel weer aannemen. 

"Weet je wat bij jou is" sprak een vriendin me laatst toe. "Jij bent gewoon nooit verhuisd. Want bij elke verhuizing gaat alles door je handen." Tja, soms komt wijsheid van heel dichtbij. 

 Het komende jaar ben ik er nog wel zoet mee. Op Instagram (Lien_la_la) post ik elke dag het item dat ik weg doe. Als een soort stok achter de deur. 

Hoe opgeruimd ben jij eigenlijk?