De Belgische Ardennen

Het was een zalige zomer! We verbleven dicht bij huis zodat de hondjes mee konden. En toch hadden we het gevoel in een compleet andere omgeving te zijn: de Belgische Ardennen.

We verbleven in La Roche en Ardennen (provincie Luxemburg), zo'n beetje het hart van de Ardennen. Vanuit Zuid-Limburg is het nog geen twee uur rijden. Je bent er sneller dan in Amsterdam. En toch voelt het ver weg, door de bergen en de Franse taal die je overal ziet en hoort.

Het gebied de Ardennen is verdeeld over drie landen: België, Luxemburg en een klein stukje Frankrijk. Het gebergte dat de omgeving overal typeert is meer dan 300 miljoen jaar oud. Ter vergelijking: de Pyreneeën en het Himalaya gebergte zijn 50 en 60 miljoen jaar oud. 

Het hoogste punt ligt op 694 meter hoogte.

Ook voor ons huisje moesten we behoorlijk berg op, maar we werden dan elke dag getrakteerd op dit uitzicht.

Het centrum doet een beetje denken aan Valkenburg met z'n souvenirwinkeltjes en een ruïne (op onderstaande foto tussen de twee huizen in). 

En natuurlijk heel veel bier. Meer dan 300 soorten (en ik lust er geen een, haha)

Door de oude materialen van de panden en nostalgische uithangborden waan je je in Frankrijk. 

En natuurlijk door de taal, alhoewel er ook bijna overal Nederlands wordt gesproken.

Een bezoek aan de kasteelruïne is een van de high lights. Een flinke klim, maar het uitzicht dat je krijgt is echt geweldig. Op de foto zie je de kerk van het stadje. 

Toen we er waren, was net een grote roofvogelshow gaande, waarbij de gieren en uilen over de rotsen vlogen. s avonds zijn er lichtshows en ontmoet je met een beetje geluk (of niet) het spook Berthe, dat volgens de verhalen nog steeds in het kasteel rondzwerft.

Ik kon me vooral vergapen aan de mooie huisjes, vaak rijkelijk versierd met bloemen.

Helaas was door de droogte de rivier l' Ourthe niet begaanbaar. Dus er viel niets te kajakken. 

Het hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) was een wandeling in Herou. Een tocht van maar 4 kilometer, maar ontzettend zwaar door de enorme klim en de rotsen waarover je moest lopen. Het staat bekend als het mooiste stukje Ardennen en dat geloof ik gelijk. Aan de rotsen hangen kettingen waarmee je kunt afdalen naar het dal beneden.  Hoe steil het was komt op de foto niet zo goed naar voren, maar ik voelde mijn kuiten nog een hele tijd branden!

En mooi te zien dat tussen al die rotsen heel wat plantjes toch hun weg naar het zonlicht vonden, zoals deze heideplantjes.

Wat ik miste in dit gebied (met uitzondering van het centrum) zijn de cafeetjes waar je een lekkere kop koffie kunt drinken of kunt lunchen. Daar moest je echt naar op zoek en dan nog is het vaak weinig idyllisch. Wat dat betreft zijn we maar goed verwend in Zuid-Limburg.

Ook de dagen thuis waren super fijn, heerlijk in en om het zwembad. Mijn neef uit Spanje bezocht ons en ik ging zelf op bezoek bij mijn vroegere buurmeisjes die nu in Utrecht wonen (wat een leuke stad is dat toch). En zo gingen de dagen voorbij.....  

Nog een weekendje en dan: back to work. Ik ben er nog niet klaar voor en deze leukerd ook niet. Jij wel? En was jij al eens in de Ardennen?

Liefs,

Carolien