Wie het blad Flow regelmatig leest kent wellicht De zinnetjes van Aaf. Deze columniste, Aaf Brandt Corstius, verzamelt zinnetjes of quotes die ze in het dagelijks leven terloops opvangt en die haar aan het denken zetten. Ik schreef er hier al eens eerder over. Deze week had ik er weer eentje...
Ik was weer bij de fysiotherapeut, nog steeds voor mijn schouder. Het schiet niet op en het blijft pijnlijk. Hij gaf me een aantal nieuwe oefeningen die mijn spierkracht moeten verbeteren. Op zijn gemak deed hij de oefeningen voor. “Je strekt beide armen omhoog en dan laat je ze tegelijk weer naar beneden komen.
Ik deed braaf wat er van me werd gevraagd.
Vervolgens moest ik de armen spreiden, weer omhoog brengen
en weer omlaag.
Toen ik klaar was fronste hij een wenkbrauw.
“Mag ik je wat
vragen?”
Ik knikte.
Waarom doe je alles zo snel?
Ik haalde mijn pijnlijke schouder op (au) en moest hem het
antwoord schuldig blijven. Pas na zijn opmerking besefte ik dat ik als een gek
mijn armen in de lucht had gegooid en weer omlaag. Alsof ik een lesje aerobics
deed.
Na de fysio liep ik door Albert Heijn en zijn woorden
flitsten opnieuw door mijn hoofd.
Waarom doe je alles zo snel?
Ook nu weer betrapte ik mezelf erop dat ik bijna rennend
door de schappen zoefde, alles in het karretje gooide en naar de kassa snelde.
Ik neem op mijn vrije dagen het tempo van de rest van de week aan. Waarom?
Ik dacht terug aan het gesprek dat ik eerder deze week met
een vriendin had.
“Hoe scheef is de balans” merkte ik op, duidend op het leven
van mezelf en dat van bijvoorbeeld mijn moeder die deze week 90 is geworden.
“Ik lijk alleen maar te rennen en stressen om alle ballen hoog te houden en
straks ben ik ook 90 en dan verveel ik me wellicht. Het zou beter verdeeld moeten zijn.”
We kwamen tot de conclusie dat het zo nu eenmaal niet werkt in het leven. Maar een beetje minder stress zou niet verkeerd zijn. En dat heb ik zelf in de hand. Is dat de les van deze fysio-exercitie? Dat ik letterlijk teveel op mijn schouders neem? Ik zal het zinnetje van mijn fysiotherapeut vaker tot me nemen.
Als een mantra die ervoor gaat zorgen dat een versnelling
terug ook geen kwaad kan.
Fijn, rustig weekend!
Liefs, Carolien
Hoi Carolien. Wat een verhaal. Jammer dat je schouder nog pijnlijk is. Maar misschien is dit ook wel een reden: teveel aapjes op je schouder! Kijk wat je hiermee kan!
BeantwoordenVerwijderenEn nog van harte gefeliciteerd met je moeder! Groetjes MTN
Fijn weekend liefs van mij en Leaf ππΎππ
BeantwoordenVerwijderenPrachtige overdenking!! Fijn weekend en kus op je zere schouder!
BeantwoordenVerwijderenHuh, waarom ben ik nu anoniem aan het posten, lol
BeantwoordenVerwijderenOh Carolien dit is zo herkenbaar. . Mijn man attendeert mij er regelmatig op , hij is de rust zelve. Haasten bij de kassa, zodat de mensen achter mij verder kunnen enz , alles moet snel bij mij. Niet altijd handig. Waarom doe je alles zo snel? , ga ik toch eens wat vaker aan mezelf vragen. Beterschap met de schouder. Groetjes Carolien.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij ook heel herkenbaar, mijn hele leven ren ik al... en waarom? Soms schiet ik er niet eens wat mee op want 'haastige spoed is zelden goed'...
BeantwoordenVerwijderenNu ik niet meer werk heb ik alle tijd (ik heb niet eens een horloge), maar nΓ³g ren ik. Okee, niet altijd meer, maar ik zou best nog minder willen rennen, het is alleen zo lastig af te leren.π
Vervelend dat je schouder al zo lang niet gezellig mee wil werken, ik hoop dat je nieuwe oefeningen positief werken. Beterschap!
Hallo Carolien. Onder mijn berichtje staat groetjes Carolien, moet zijn Brigit. Beetje dom ...Ha, ha
BeantwoordenVerwijderenHa Carolien
BeantwoordenVerwijderenIk herken wat je zegt, overkomt mij ook regelmatig. Alles snel willen doen. Het is geen stress, maar toch wel iets van altijd gespannen zijn. Wat ik nu zie, moet ook gelijk gedaan worden. Dan toch maar proberen om wat rustige oefeningen te blijven doen voor mijn pijnlijke rug en vooral in het hoofd proberen ontspannen te blijven. Je blog herinnerd me weer daar aan!
dat zou best eens zo kunnen zijn dat je letterlijk teveel op je schouders neemt. En om je daar bewust van te zijn is de eerste stap om dat te veranderen. Maar goed, het is natuurlijk wel zo dat er gewoon te weinig uren in een dag zitten, haha.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor de mooie quote. Ik weet het ook niet. Waarom doe ik alles zo snel.
BeantwoordenVerwijderenWat een goede vraag: waarom doe je alles zo snel. Het is wel een soort wake-up call. Het doet me denken aan het liedje van Herman van Veen: Maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelofelijke haast.... Vaak zonder reden.
BeantwoordenVerwijderen