Kipjes en kuifjes

Begin december overleed één van onze drie kipjes. Op een ochtend lang ze met haar snavel naar beneden in het hok; haar vleugels gespreid alsof ze een engel was die een duikvlucht had genomen. De twee overblijvers waren zo van slag dat ze niet meer naar buiten kwamen. Zelfs twee weken later niet. 

Er moest dus nieuw leven bij!

We kwamen in contact met een dame op leeftijd die wilde minderen in het aantal kipjes dat ze had. Het werd haar teveel en drie minder zou al fijn zijn. In het echt bleken ze nog leuker dan op de foto met hun verstrooide kuifjes en blauwe lelletjes. Zijdehoentjes zijn het.

De nieuwkomers voelden zich vanaf het eerste moment thuis en scharrelden erop los. 

Kijk die schattige kapsels!

Het enige lastige is nog dat ze niet snappen dat ze naar binnen moeten als het donker wordt. Dus elke avond moeten we ze nu vangen en dan binnenzetten. Met deze kou is dat best een hele exercitie. Hopelijk gaan ze het binnenkort wel begrijpen. 

De twee bestaande kipjes keken in het begin vanuit het hok een beetje argwanend toe. Op de derde dag kwamen ze eindelijk weer naar buiten en nu mengen ze zich vrolijk in de groep. Dus alles is weer koek en ei, uh... kip en ei!

Liefs,
Carolien