Een cursus aquarellen

Creativiteit is mijn woord voor dit jaar. Ik wil mezelf meer uitdagen, zonder steeds zo kritisch te moeten zijn. De eerste stap was dat ik me opgaf voor een workshop aquarel schilderen. Ik heb niet veel ervaring met aquarellen en pogingen in het verleden eindigden vaak teleurstellend omdat ik geen kennis en geen geduld had.

Het was heerlijk om in een echt atelier te zijn en de geur van verf te ruiken. Het deed me denken aan de kunstlessen van vroeger. We leerden de basis beginselen. Dat er in feite twee manieren zijn om te aquarelleren: nat op nat en nat op droog. En dat je dan hele andere effecten krijgt. Maar de beste tip: laat alles goed drogen en heb geduld voordat je verder gaat.

Nadat de techniek was uitgelegd, konden we starten. Ik staarde naar mijn witte A3 vel, dat netjes was vastgeplakt aan de tafel. Ik keek om me heen en zag de andere cursisten vlijtig aan de slag gaan. "Probeer niet meteen een perfecte bloem te schilderen, maar maak dotjes verf" klonk het advies. En nee, ik mocht niet gelijk de stengels tekenen, dat was echt iets voor het laatst. Net als de vaas. En dus leek mijn tekening het grootste deel van de les helemaal nergens op. 

Om uiteindelijk te komen tot deze bos bloemen. Natuurlijk was ik niet tevreden en keek onzeker naar de kunstwerken van de andere dames.  

Maar het gaf me wel plezier en is dat niet waar het om draait? Eenmaal thuis ging ik ook aan de slag. Het fijne hiervan was dat ik me minder op de vingers gekeken voelde. Lekker uit de losse pols vertrouwd raken met alle materialen.

Ik denk niet dat aquarellen mijn ding is, maar ik heb me wel al ingeschreven bij hetzelfde atelier voor een cursus mixed media in april. Ik wil gewoon van alles uitproberen dit jaar, zonder me te focussen op het eindresultaat.  

Heb je ook last van dat kritische stemmetje in je hoofd? Dan kan ik je echt het boek 'the big magic' aanraden van Elizabeth Gilbert. Dat leert je moed te tonen om de dingen te doen die jij leuk vindt, zonder je druk te maken wat anderen vinden.

Ik was van de week bij mijn moeder en zij vroeg hoe de workshop was. Ik liet haar op mijn telefoon het schilderij zien.

"Nee daar trap ik niet in" antwoorde ze.

"Waar niet in" vroeg ik?

"Dat heb jij helemaal niet gemaakt" verduidelijkte ze haar woorden.

Ik schoot in de lach. 

Nog een reden om die innerlijke criticus de das om te doen.

Mijn moeder vond het mooi!